Ik weet zeker dat je hebt gehoord dat bepaalde voedingsmiddelen kunnen bijdragen aan ontstekingen, dat de nieuwste dieettrend ‘ontstekingsremmend’ is, of zelfs dat nieuwe wonder supplementen ontstekingen kunnen ‘genezen’.

Ik heb besloten mijn steentje bij te dragen, in de hoop de lucht te klaren. Dus laten we het eens op een rijtje zetten!

Wat is ontsteking?

Wanneer mensen praten over ontsteking, hebben ze het over het algemeen over het vermogen van je lichaam om infecties of ziektes te bestrijden. Er zijn twee soorten ontstekingen – acuut en chronisch. Het is belangrijk om deze typen ontstekingen te onderscheiden, omdat de ene een normale lichaamsreactie is, die essentieel is voor de lange termijn gezondheid, terwijl de andere invaliderend kan worden en verdere gezondheidsproblemen kan veroorzaken.

Acute ontsteking

Acute ontsteking, ook wel een lokale reactie genoemd, wordt over het algemeen beschouwd als de ‘goede’ soort ontsteking. Dit is een normale lichaamsreactie en essentieel bij het bestrijden van weefselbeschadiging, het bestrijden van virussen en bacteriën, en het reguleren van metabole schade. Stel je voor dat je een snee in je voet krijgt: je lichaam zou acute ontsteking rondom de schade initiëren, waardoor het gebied opzwelt, infecties bestrijdt en helpt bij het herstellen van de weefselbeschadiging.

Chronische ontsteking

Chronische ontsteking is een langdurige reactie. Wanneer de ontstekingsreactie van je lichaam langdurig aanhoudt of van hoge intensiteit is, zal dit verdere schadelijke reacties veroorzaken. Dit kan ook systemische ontsteking worden genoemd. Vanuit een voedingsperspectief is coeliakie misschien het eenvoudigst te begrijpen; bij mensen met coeliakie zal het lichaam een ongepaste immuunreactie op de tarwe gebaseerde eiwit gluten triggeren. Coeliakie is een auto-immuunziekte waarbij het lichaam zijn eigen weefsels en organen aanvalt. Als dit niet goed beheerd wordt door een glutenvrij dieet te volgen, zal dit chronische ontsteking worden.

Hoe meten we ontsteking?

Vanuit onderzoeksperspectief zijn er een paar verschillende ontstekingsbiomarkers die worden gemonitord.

• C-reactief proteïne (CRP) – misschien wel de meest nauwkeurige maatstaf voor ontsteking, CRP is een eiwit dat door de lever wordt gemaakt als reactie op ontstekingscytokines. Het stijgt snel en daalt weer tot normale niveaus zodra de ontstekingsstimulus is verwijderd.
• Interleukine 1,2 en 6 – de andere vaak gemeten biomarker bij ontsteking, dit is een krachtige pro-ontstekingscytokine die wordt vrijgegeven in de acute fase van ontsteking.
• Tumor necrose factor alfa (TNF-alfa) – is een cytokine dat betrokken is bij vroege signalering van systemische circulatie.
• Homocysteïne – is een natuurlijk voorkomend aminozuur dat wordt geproduceerd tijdens het methylatieproces in het lichaam. Tijdens ontsteking wordt het chronisch verhoogd.

Er zijn nog verschillende andere biomarkers die kunnen worden gebruikt, maar dit zijn de belangrijkste maatstaven. Het is belangrijk om te kijken welke biomarkers worden gebruikt om ontsteking te beoordelen voordat de bevindingen worden geëxtrapoleerd naar de bredere bevolking.

Bijvoorbeeld, je zou een studie kunnen zien die een bepaald voedingspatroon beoordeelt, zoals het mediterrane dieet – en een daling in IL-6 opmerkt. Een andere studie kan hetzelfde voedingspatroon beoordelen en geen verandering in IL-6 opmerken.

Deze inconsistentie in uitkomsten heeft geleid tot veel misinformatie over ontsteking. Over het algemeen gesproken, zijn studies die meerdere biomarkers onderzoeken het meest betrouwbaar. Er is ook de Voedingsontstekingsindex (DII) die is ontwikkeld om metingen van een voedingsmiddel/verbinding te beoordelen en op bredere schaal te bepalen of het ontstekingsbevorderend of ontstekingsremmend is. Een lagere DII zal ontstekingsremmend zijn, en een hogere DII zal ontstekingsbevorderend zijn.

Ontstekingsbevorderende voedingsmiddelen

Er zijn bepaalde voedingsmiddelen of voedselgroepen die, als ze regelmatig en in grote hoeveelheden worden gegeten, bijdragen aan ontstekingen. De meeste van deze voedingsmiddelen hebben al sterke correlaties met een aantal niet-overdraagbare ziekten zoals hart- en vaatziekten, hypertensie en verhoogde cholesterolniveaus. Je zult merken dat deze voedingsmiddelen sterk bewerkt, geraffineerd en arm aan voedingsstoffen zijn.

• Suikerrijke dranken – frisdrank, vruchtensappen en energiedrankjes.
• Sterk bewerkte voedingsmiddelen, rijk aan verzadigde en transvetten – ongezonde afhaalmaaltijden en gefrituurd voedsel.
• Sterk geraffineerde vezelarme koolhydraten – chocoladerepen, zoetigheden, cakes, snoep.
• Alcohol – bier, wijn, sterke drank.

Het is niet verrassend dat deze voedingsmiddelen als ontstekingsbevorderend worden beschouwd; geen enkele voedingsdeskundige of diëtist zou aanraden deze voedingsmiddelen in grote hoeveelheden te consumeren. Dus wat zijn dan ontstekingsremmende voedingsmiddelen?

Ontstekingsremmende voedingsstoffen en voedingsmiddelen

Het onderzoek naar ontsteking en voeding begon met het onderzoeken van de rol van bepaalde voedingsstoffen op de hierboven besproken ontstekingsbiomarkers. Er zijn een aantal goed onderzochte voedingsstoffen op dit gebied.

• Fytochemicaliën – zijn een groep biologisch actieve verbindingen die uitsluitend in planten voorkomen. Er zijn duizenden verschillende fytochemicaliën, elk met een ander effect. Een paar veelvoorkomende voorbeelden van fytochemicaliën zijn:
• Flavonoïden – deze vormen de meerderheid van de fytochemicaliën en hebben krachtige ontstekingsremmende effecten. Flavonoïden komen voor in de donkere pigmenten van plantaardig voedsel zoals pure chocolade (>70%) en rode wijn.
• Carotenoïden – de gele, oranje en rode pigmenten in plantaardig voedsel, dit is de voedingsstof die deze voedingsmiddelen kleur geeft en heeft krachtige ontstekingsremmende effecten.
• Omega 3-vetzuren – zijn een subgroep van meervoudig onverzadigde vetten en worden al lang beschouwd als uiterst gezond, met onderzoek van de afgelopen tien jaar dat sterke ontstekingsremmende eigenschappen aantoont. Omega 3-vetzuren (w-3) zijn voornamelijk te vinden in vette vis, walnoten en chiazaad.
• Enkelvoudig onverzadigde vetzuren – afkomstig van voedingsmiddelen zoals olijfolie, amandelen en avocado’s, hebben krachtige gezondheidsvoordelen. Hoewel ze niet zo gunstig zijn als de hierboven genoemde meervoudig onverzadigde vetten, hebben ze toch ontstekingsremmende eigenschappen.

Peulvruchten, bonen en groenten – zijn een geweldige bron van onoplosbare vezels, een soort onverteerbare vezel die door je spijsverteringskanaal gaat en wordt gebruikt als energiebron voor de bacteriën die in je darm leven – en bevordert gunstige stammen (bifidobacteriën en lactobacilli). De verdeling van darmbacteriën is een van de grootste bijdragen aan de algehele gezondheid.

Groene thee, kurkuma (curcumine), knoflook, gember – tonen allemaal mogelijke positieve voordelen, maar het onderzoek naar deze voedingsstoffen is nog erg jong.

Ontstekingsremmende diëten

Ontstekingsremmende diëten zijn enigszins een controversieel onderwerp geworden in de voedingswetenschap: we hebben een enorme reeks verschillende eetgewoonten, die allemaal beweren de volgende grote oplossing te zijn om ontstekingen te bestrijden. Kijk maar naar mensen die gemodificeerd vasten promoten, de ‘oermens’ manier van eten, of zelfs een veganistisch/plant-based dieet – die allemaal heel verschillende voedingsgedragingen promoten.

Dus, hoe ziet een ontstekingsremmend dieet eruit? Het eenvoudige antwoord is een dieet dat rijk is aan kleur, smaken en variatie. Als je hier iets dieper op ingaat, zou het eruit zien als een dieet dat regelmatig de hierboven besproken gunstige voedingsstoffen opneemt, en ervoor zorgt dat je aan al je macro- en micronutriënten behoeften voldoet. Als een bepaald voedingsmiddel of voedselgroep wordt verwijderd, of dit nu is vanwege een intolerantie/allergie, afkeer of ethische keuze, is het van groot belang dat het individu deze voedingsstoffen uit een andere voedselbron haalt.

Ik hoop dat je dit stuk met evenveel plezier hebt gelezen als ik het heb geschreven, en dat je de oorzaken, metingen en voedingsprotocollen begrijpt die betrokken zijn bij het beheren van ontstekingen.

Geraadpleegde bronnen:

• Asquith, M., & Powrie, F. (2010). An innately dangerous balancing act: intestinal homeostasis, inflammation, and colitis-associated cancer. Journal of Experimental Medicine, 207(8), 1573-1577.
• Enwonwu, C. O., & Ritchie, C. S. (2007). Nutrition and inflammatory markers. The Journal of the American Dental Association, 138(1), 70-73.
• Sesso, H. D., Wang, L., Buring, J. E., Ridker, P. M., & Gaziano, J. M. (2007). Comparison of interleukin-6 and C-reactive protein for the risk of developing hypertension in women. Hypertension, 49(2), 304-310.
• Shivappa, N., Steck, S. E., Hurley, T. G., Hussey, J. R., & Hébert, J. R. (2014). Designing and developing a literature-derived, population-based dietary inflammatory index. Public health nutrition, 17(8), 1689-1696.
• https://sigmanutrition.com/wp-content/uploads/2020/04/Ep-329-Diet-and-Inflammation.pdf

Ook lezen:

De Meest Uitgebreide Fibromyalgie Dieet Gids – 2024

☕ De gezondheidsvoordelen van cafeïne: Een verslaving die goed voor je is (of kan zijn)

Bespaar geld met deze tips voor gezond eten

Himalayazout: geschiedenis, herkomst, gebruik in de keuken + 3 recepten

7 Stevige Redenen Waarom Stevia De Ultieme Zoetstof Is

Veelgestelde vragen

Wat is het verschil tussen acute en chronische ontsteking?

Acute ontsteking is een normale, kortdurende reactie van het lichaam op schade of infectie. Chronische ontsteking daarentegen is een langdurige en schadelijke reactie die tot verdere gezondheidsproblemen kan leiden.

Welke voedingsmiddelen veroorzaken ontstekingen?

Voedingsmiddelen zoals suikerrijke dranken, sterk bewerkte voedingsmiddelen, geraffineerde koolhydraten en alcohol kunnen ontstekingen veroorzaken als ze regelmatig en in grote hoeveelheden worden geconsumeerd.

Wat zijn enkele anti-inflammatoire voedingsmiddelen?

Anti-inflammatoire voedingsmiddelen omvatten voedingsmiddelen rijk aan omega-3 vetzuren, fytochemicaliën, enkelvoudig onverzadigde vetzuren, peulvruchten, bonen, groenten, groene thee, kurkuma, knoflook en gember.

De darmen van een patiënt zijn misschien niet de meest voor de hand liggende plaats om naar de oorsprong van depressie te zoeken. Maar dat was het voorgevoel van George Porter Phillips in het begin van de 20e eeuw.

Terwijl hij over de afdelingen van het beruchte Bethlem Royal Hospital in Londen liep, had Phillips opgemerkt dat zijn patiënten vaak leden aan ernstige constipatie, samen met andere tekenen van een “algemene verstopping van de stofwisselingsprocessen” – waaronder broze nagels, glansloos haar en een vale teint.

De natuurlijke veronderstelling zou geweest kunnen zijn dat de depressie tot die fysiologische problemen had geleid, maar Phillips vroeg zich af of de pijl van het oorzakelijk verband niet in de andere richting wees. Door de darmen aan te pakken, zou je de melancholie kunnen verzachten?

Om dat uit te zoeken, voerde hij de patiënten een gereduceerd dieet verstoken van alle vlees, behalve vis. Hij bood ze ook een gefermenteerde melkdrank aan, kefir genaamd, die de lactobacillus bacterie bevat, een “vriendelijke” microbe waarvan al bekend was dat hij de spijsvertering vergemakkelijkt.

Opzienbarend, het werkte. Van de 18 patiënten die Phillips testte, genazen er 11 volledig, terwijl twee anderen aanzienlijke verbetering vertoonden – wat een van de eerste bewijzen biedt dat onze darmbacteriën een diepgaande invloed kunnen hebben op ons geestelijk welzijn.

BBC Future’s Microbes and Me serie heeft nu verschillende beweringen onderzocht over de kracht van onze darmmicroflora om schade te berokkenen of te genezen – maar de notie dat ze verantwoordelijk zouden kunnen zijn voor onze geestelijke gezondheid is misschien wel het moeilijkst te aanschouwen. Hoe zouden deze microscopische aaseters, die zich voeden met de brokstukken van onze spijsvertering, de hersenen kunnen beïnvloeden?

Zoals we bij de andere artikelen in deze serie gezien hebben, zijn sommige van deze bevindingen overdreven. Maar meer dan een eeuw na Phillips’ eerste experiment is het fundamentele idee van een darm hersenen samenwerking nu opmerkelijk solide. “Er is wat mij betreft geen discussie over dat microben de geestelijke gezondheid beïnvloeden,” zegt Jane Allyson Foster, wier lab aan de McMaster Universiteit in Canada het onderzoek op dit gebied leidt. En dat betekent dat we de hersenen misschien via de buik kunnen genezen. “Er zijn mogelijkheden zowel voor de ontwikkeling van nieuwe therapeutica als voor precisie geneeskunde.”

Geestelijke gezondheid door gezonde darm

Foster benadrukt dat een ongezonde darm slechts een van de vele mogelijke oorzaken van geestesziekten is, wat betekent dat slechts een subset van patiënten goed zal reageren op de nieuwe “psycho-biotische” behandelingen. Maar voor de patiënten die lijden aan een onevenwicht in hun darmbacteriën kunnen de nieuwe therapieën misschien de broodnodige verlichting brengen.

In een vroege 20e-eeuwse studie bleek gefermenteerde kefir een dramatisch effect te hebben op depressieve patiënten (Credit: Getty Images)

Ondanks vroege studies, waaronder Phillips’ viel het idee dat de darmen onze geestelijke gezondheid zouden kunnen beïnvloeden voor een groot deel van de 20e Eeuw uit de gratie, en sterk bewijs voor dit mysterieuze verband is pas de laatste twee decennia weer opgedoken.

Een van de opvallendste moderne experimenten kwam van de Kyushu Universiteit in Japan in 2004.

Het team toonde voor het eerst aan dat “kiemvrije” muizen – die in gesteriliseerde omstandigheden worden grootgebracht zodat ze geen microben op of in hun lichaam hebben – grotere schommelingen vertoonden in de hormonen corticosteron en ACTH, die beide bekend zijn om stressniveaus weer te geven. Dit suggereerde dat de darmbacteriën van gezonde muizen op de een of andere manier hun hormonale profiel vorm gaven./p>

Wat opmerkelijk was, was dat de dieren die het ‘depressieve’ microbioom krijgen, zich depressief gingen gedragen – Julio Licinio

De onderzoekers dienden vervolgens een groep kiemvrije muizen in met lactobacillus bacteriën – de klasse van goede bacteriën die Phillips ook bij zijn patiënten had gebruikt. Hoewel deze muizen nog steeds een hogere stress respons vertoonden dan de muizen die nooit kiemvrij waren grootgebracht, was hun stress respons minder uitgesproken dan die van de muizen zonder darmmicroben.

Er zijn zelfs aanwijzingen dat depressief gedrag overgedragen kan worden tussen soorten – van mens op muis – via de microben in de darmen.

In een studie namen Chinese onderzoekers in Chongqing een monster van de darm microflora van patiënten met Major Depressive Disorder en plantten die in kiemvrije muizen. Deze muizen hielden er vervolgens sneller mee op, op een “gedwongen” zwem taak – een gedrag dat vaak beschouwd wordt als analoog aan de lethargie en hopeloosheid die bij depressie voorkomen. En wanneer de muizen in een doos geplaatst werden, besteedden ze minder tijd aan het verkennen van de centrale gebieden en bleven in plaats daarvan dichter bij de rand, waar ze zich veiliger voelden.

“Wat opmerkelijk was, was dat de dieren die het ‘depressieve’ microbioom krijgen, zich depressief gedragen,” zegt Julio Licinio van de New York Upstate Medical University, die co-auteur was van het artikel. “Als je het microbioom verandert, verander je ook het gedrag.”

We kunnen natuurlijk zoveel conclusies trekken uit deze dier studies – maar hun conclusies worden ondersteund door epidemiologische studies die grote aantallen menselijke deelnemers onderzoeken (de meest recente werd gepubliceerd op 4 februari 2019). Deze studies hebben consequent aangetoond dat verschillen in de darm microflora samenvallen met verschillende geestesziekten, waaronder depressie en angst.

Slechts twee op de 10 patiënten die antidepressiva nemen vertonen tekenen van verbetering (Credit: Getty Images)

Geen enkele soort lijkt verantwoordelijk te zijn voor deze effecten; in plaats daarvan lijkt het de totale verhouding van de verschillende families van de microben te zijn die ertoe doet, waarbij de darm micro-biomen van depressieve en angstige mensen minder algemene diversiteit vertonen dan die van personen zonder psychische gezondheidsproblemen.

Verrassend genoeg heeft een van Licinio’s recente artikelen ontdekt dat schizofrenie samenhangt met een verarmde darm microflora, en toen monsters van patiënten in kiemvrije muizen werden geïmplanteerd, leek dat te leiden tot enkele van de karakteristieke verschuivingen in de hersenactiviteit die de signatuur zijn van de stoornis.

Meervoudige paden

Deze effecten kunnen via vele wegen ontstaan.

Zekere soorten darmmicroben kunnen de darmwand beschermen en helpen zo het slijmvlies in stand te houden dat voorkomt dat de inhoud in de bloedstroom terechtkomt. Zonder die barrière kun je last krijgen van een “lekkende darm”, wat onder andere het vrijkomen van pro-inflammatoire cytokinen uitlokt, eiwitten die de bloedstroom rond plaatsen van infectie verhogen en de immuunreactie van het lichaam regelen.

Natuurlijk is deze reactie cruciaal om infectie te bestrijden, maar deze cytokinen kunnen ook leiden tot een laag humeur en lusteloosheid. Het is de reden dat we ons vaak vermoeid voelen als we ziek zijn en op de korte termijn helpt die reactie ons energie te sparen om de infectie te vinden. Maar op de lange termijn kan het tot depressie leiden.

Stress kan zelf bijvoorbeeld ontstekingen verhogen, die vervolgens de microben in onze darmen kunnen aantasten

De darmmicroben beïnvloeden ook hoe we de voorlopers van belangrijke neurotransmitters zoals serotonine en dopamine verteren en metaboliseren. Onze darmflora heeft zelfs een directe communicatielijn met de hersenen, via de nervus vagus, die receptoren bij het darmslijmvlies heeft waarmee hij onze spijsvertering in de gaten kan houden. Microben in de darm kunnen dus chemische boodschappers afgeven die de signalering van de nervus vagus veranderen en als gevolg daarvan de activiteit van de hersenen. (Om meer te weten te komen over de nervus vagus, lees Gaia Vince’s uitleg op Mosaic) “Lokaal in de darm is er veel gelegenheid voor de bacteriën om te communiceren met de gastheer systemen – ook met het zenuwstelsel,” zegt Foster. “Het is een heel dynamische, interactieve, rijke ruimte.”

Deze wegen zijn echter geen eenrichtingsverkeer, dus hersenactiviteit kan ook de samenstelling van de darmflora beïnvloeden. Stress kan zelf bijvoorbeeld ontstekingen verhogen, die dan de microben in onze darmen kunnen beïnvloeden. Het resultaat zou kunnen zijn een soort terugkoppelingsfase.

Nieuwe wegen

Foster zegt dat het onderzoek op dit gebied nu snel toeneemt, uitgevoerd door zowel universitaire wetenschappers als commerciële bedrijven; academische bijeenkomsten, waar de bevindingen besproken worden, zijn nu gewoontegoed.

Ultiem hopen deze onderzoekers dat hun bevindingen een nieuw behandelingsdoel zullen bieden voor ziekten als depressie.

Bestaande antidepressiva beogen het evenwicht van chemische stoffen zoals serotonine in de hersenen te veranderen, maar ze zijn niet bij alle patiënten effectief: slechts twee op de 10 patiënten die antidepressiva nemen vertonen tekenen van verbetering, meer dan het placebo-effect. En hoewel ze veel patiënten helpen, zijn praattherapieën zoals cognitieve gedragstherapie ook hit and miss. Daardoor zitten veel patiënten zonder en worstelen ze met het vinden van een geschikte behandeling, en de darm-hersenen as lijkt een van de meest veelbelovende lijnen van onderzoek te bieden.

Onderzoekers die kiemvrije muizen doseerden met een stam “vriendelijke” bacteriën ontdekten dat ze veel minder ernstige reacties op stress hadden (Credit: Getty Images)

Sommige pogingen – zoals de studie van Phillips in 1910 – hebben patiënten gefermenteerde drankjes zoals kefir gevoerd, die de darm zouden kunnen zaaien met bacteriën en eiwitten waarvan bekend is dat ze de spijsvertering gunstig beïnvloeden, of oplosbare vezels die bekend staan als “probiotica” waarvan ook gedacht wordt dat ze onze darmflora tot bloei brengen. Helaas zijn veel van deze studies meestal klein, met slechts een handvol deelnemers, en hun resultaten zijn gemengd: in sommige studies verminderden de interventies met succes de symptomen; in andere proeven bleken ze niet beter te zijn dan een placebo behandeling.

Eén verklaring, zegt Foster, is dat de mislukte studies zich niet gericht hebben op de patiënten die het meest van dit soort behandeling zouden profiteren. Er zijn namelijk vele oorzaken van depressie, en terwijl verstoringen van de darmflora bij sommige mensen depressie of angst kunnen veroorzaken, kan bij anderen de aanleiding heel anders zijn. Voor hen zal een probiotisch drankje waarschijnlijk geen groot verschil maken voor hun symptomen.

Om de zaak nog ingewikkelder te maken is ieders microbioom uniek – dus bij elke behandeling die zich op de darmflora richt moet met die verschillen rekening gehouden worden. Over het geheel genomen overlapt de precieze samenstelling tussen twee willekeurige personen elkaar slechts met ongeveer 10%.

Daarom denkt ze dat we meer verfijnde manieren moeten vinden om de behandeling op de patiënt af te stemmen. “Hier gaat de darm-hersenen as ons helpen, in de precisie geneeskunde.” De hoop, zegt Foster, is “om ‘bio-types’ of clusters van individuen in kaart te brengen die de biologie delen die de oorzaak van hun symptomen zou kunnen zijn”. Je zou bijvoorbeeld eerst kunnen testen of een patiënt een hoge of een lage ontsteking heeft, voordat je een beslissing neemt over de behandeling.

In een studie uit Spanje hadden mensen die het traditionele mediterrane dieet aten ongeveer de helft minder kans op de diagnose depressie over een periode van vier jaar

Licinio is ook voorzichtig optimistisch dat toekomstig onderzoek therapieën zal opleveren die zich richten op de darm-hersenen. Hij zegt dat de aanzienlijke bijwerkingen van antidepressiva de ontwikkeling van nieuwe farmaceutische behandelingen hebben beperkt – maar deze benadering zou die problemen kunnen voorkomen. “Je knoeit niet met de hersenen,” zegt hij, “dus ik denk dat eventuele bijwerkingen minder problematisch zullen zijn.”

Eet als een Italiaan

Het huidige inzicht in de darm-hersenen as draagt in ieder geval wel bij aan het groeiende bewijs dat een gezonde, evenwichtige voeding een belangrijke preventieve maatregel kan zijn om het risico op het ontstaan van een ziekte als depressie in de eerste plaats te verkleinen.

Veel van deze studies zijn gericht op het voorkomen van depressies.

Vele van deze studies hebben het Mediterrane dieet onderzocht – een containerbegrip om diëten aan te duiden die rijk zijn aan groenten, fruit, noten, zeevruchten, en onverzadigde vetten en plantaardige oliën, en weinig geraffineerde suiker en rood en bewerkt vlees. (Dit is natuurlijk een zeer grove generalisatie, want er is nog steeds een grote variatie in de specifieke voedingsmiddelen die in Zuid-Europa gegeten worden.) In een studie uit Spanje hadden mensen die het traditionele mediterrane dieet eten ongeveer de helft minder kans op de diagnose depressie over een periode van vier jaar.

Het Mediterrane Dieet, met veel fruit en groenten, gezonde oliën en weinig bewerkt voedsel, wordt verondersteld een krachtig positief effect te hebben (Credit: Getty Images)

“De gegevens over het belang van voeding voor de geestelijke en hersengezondheid zijn nu uitgebreid en zeer consistent,” zegt Felice Jacka, een voedingspsycholoog aan de Deakin Universiteit in Australië en auteur van Brain Changer: The Good Mental Health Diet. Hoewel er veel mogelijke mechanismen zijn, is aangetoond dat het Mediterraan dieet de diversiteit van darmbacteriën vergroot, en andere fysiologische veranderingen zoals chronische ontsteking vermindert, die ook met depressie gepaard lijken te gaan.

Meer dan een eeuw na Phillips experiment in het Bethlem Royal Hospital blijft een wondermiddel tegen depressie ongrijpbaar – maar voor sommige mensen althans kan een gezondere darm een belangrijke eerste stap zijn naar een gezondere en gelukkiger geest.

Ook lezen:

Guava – De vitamine C bom uit Zuid-Amerika

Eieren en Cholesterol en De Gezondheidsvoordelen van Eigeel

Drinken Van Veel Water Hydrateert Je Niet

Met Welke Ingrediënten Maak Je De Gezondste Smoothie? – Voor Sporters En Niet-sporters

Kattekruid – Kruidachtige Groente Met Peperige Bite + 3 Recepten.

Veelgestelde Vragen

Hoe beïnvloeden darmbacteriën de geestelijke gezondheid?

Darmbacteriën kunnen de geestelijke gezondheid beïnvloeden door de productie van neurotransmitters en de reactie op stresshormonen te moduleren.

Wat is de rol van probiotica bij depressie?

Probiotica, zoals die in kefir, kunnen de darmflora verbeteren en zo symptomen van depressie verlichten door ontstekingen te verminderen.

Hoe werkt de darm-hersenas?

De darm-hersenas is een communicatielijn tussen de darmen en de hersenen, waarbij darmbacteriën chemische signalen sturen die de hersenactiviteit beïnvloeden.

Welke voeding verbetert de darmflora?

Een dieet rijk aan groenten, fruit, noten, en gefermenteerde producten zoals kefir kan de diversiteit van de darmflora vergroten en ontstekingen verminderen.

Waarom is een mediterraan dieet goed voor de geestelijke gezondheid?

Het mediterrane dieet kan depressie helpen voorkomen door de diversiteit van darmbacteriën te vergroten en chronische ontsteking te verminderen.