De wetenschap kent veel voorbeelden van toevallige ontdekkingen die de wereld hebben veranderd. Ook in moderne laboratoria blijven zulke momenten wetenschappelijke doorbraken mogelijk maken. 

Alvast 5 van de belangrijkste punten

In een recent geval ontdekte Caetano Reis e Sousa, een immunoloog aan het Francis Crick Institute, samen met zijn team een verband tussen vitamine D en kanker via een bacterieel ecosysteem.¹ Ze ontdekten dat vitamine D, via een bindend eiwit genaamd Gc-globuline en de darmbewoner Bacteroides fragilis, anti-tumor immuniteit stimuleert bij muizen. Deze bevindingen tonen voor het eerst een verband aan tussen vitamine D-metabolisme, een specifieke microbiota-soort, en de immuunrespons tegen kanker in een levend organisme. 

“Het was puur toeval, we waren niet geïnteresseerd in vitamine D,” merkte Reis e Sousa op, die de bevindingen publiceerde in Science.

De Rol van Vitamine D in het Menselijk Lichaam

Vitamine D staat vooral bekend om zijn rol in botgroei en ontwikkeling, waarbij het de opname van calcium, fosfaat en magnesium vergemakkelijkt. Meer dan een eeuw geleden werd een tekort aan deze vitamine geïdentificeerd als oorzaak van de botaandoening rachitis. Sindsdien hebben onderzoekers ontdekt dat vitamine D mogelijk een rol speelt bij verschillende andere aandoeningen, waaronder hart- en vaatziekten, auto-immuniteit en kanker.^2-4

Vitamine D werkt echter niet alleen. Recente aanwijzingen suggereren dat het darmmicrobioom, gelegen op het raakvlak van het darmlumen en epitheel waar voedingsvitamine D wordt opgenomen, synergetisch werkt met deze vitamine om het immuunsysteem te moduleren.⁵

Het Microbioom en de Kankerimmuniteit

Aanvankelijk keek de groep van Reis e Sousa niet naar het microbioom. Een effectieve respons op een vreemde invasie hangt af van het vermogen van cellen om onmiddellijk te mobiliseren. Het cytoskelet-eiwit actine is essentieel voor de celmobiliteit en de veranderingen in celvorm die kenmerkend zijn voor de cellulaire immuunrespons. Toen Reis e Sousa en zijn team de afgescheiden vorm van het actine-onderbrekende eiwit gelsoline (sGSN), dat wordt geproduceerd door beschadigde en kankercellen, onderzochten, ontdekten ze dat lagere niveaus van sGSN-expressie, of mutaties in actine-geassocieerde eiwitten, correleerden met verbeterde anti-tumor immuniteit en verhoogde overleving van patiënten.⁶

“De toevalligheid komt voort uit het feit dat Gc-globuline een afzonderlijk actine-bindend domein heeft en functioneert als een actine-scavenger met afgescheiden gelsoline,” merkte hij op.

De Invloed van Gc-Globuline op Tumorweerstand

De onderzoekers vroegen zich af of muizen die geen Gc-globuline hadden, een vergelijkbare tumorweerstand vertoonden als wat ze hadden waargenomen bij sGSN-deficiënte dieren. In hun experimenten ontdekten ze dat de Gc-deficiënte muizen een verbeterde immuniteit afhankelijke weerstand tegen getransplanteerde tumoren hadden, evenals een sterkere respons op immuun checkpoint remmers. Ze merkten vervolgens op dat muizen zonder Gc deze tumorweerstand verwierven wanneer ze werden samen gehuisvest met Gc-deficiënte muizen, wat de mogelijkheid suggereerde dat deze weerstand afhankelijk was van het darmmicrobioom van de muizen. Vervolgens wilden ze deze hypothese experimenteel bevestigen. “We waren bezorgd dat het gewoon onze muizen zouden kunnen zijn, dus deden we fecale transplantaties van muizen die gevoed werden met veel vitamine D in wildtype muizen van verschillende bronnen en op twee locaties,” zei Reis e Sousa. “Het was als een detectiveverhaal.”

Het experiment met fecale transplantaties bevestigde dat de tumorweerstand overdraagbaar was. Het team merkte ook op dat behandeling van de Gc-deficiënte muizen met antibiotica hun tumorweerstand na fecale transplantatie verminderde, wat verder het darmmicrobioom impliceerde. Ze ontdekten dat deze weerstand werd verbeterd wanneer ze de muizen een dieet met veel vitamine D gaven. Het feit dat ze dit effect niet observeerden bij muizen met deficiënties in andere immuniteit gerelateerde genen die dezelfde behandelingen ondergingen, valideerde Gc als het eiwit dat vitamine D-metabolisme verbindt met het darmmicrobioom.

Het Onderzoeken van Specifieke Microbiële Soorten

Vervolgens richtten Reis e Sousa en zijn collega’s zich op welke microbiële soorten deze weerstand zouden kunnen geven. Shotgun-metagenomische analyse onthulde dat één soort, B. fragilis, marginaal verhoogd was in de fecale monsters van muizen op een dieet met veel vitamine D. Toen het team B. fragilis oraal aan de muizen toediende, merkten ze tumorimmuniteit op bij muizen op een standaard vitamine D dieet, maar niet bij diegenen met een vitamine D tekort dieet. “B. fragilis is een kandidaat omdat het de effecten kan nabootsen. Maar het kan samenwerken met andere microben, en we moeten het experiment herhalen in kiemvrije muizen om te beoordelen of andere soorten betrokken zijn,” zei Reis e Sousa.

Door The Cancer Genome Atlas en een grote Deense patiënten dataset te analyseren, vonden de onderzoekers bewijs ter ondersteuning van hun bevindingen over vitamine D die kankerimmuniteit versterkt. Maar Reis e Sousa benadrukte dat hun werk niet moet worden geïnterpreteerd als een aanbeveling om vitamine D aan te vullen. “Er is veel meer werk nodig om de relevantie van deze bevindingen voor de menselijke gezondheid volledig te beoordelen.”

De Betekenis van het Onderzoek

“De nieuwigheid van deze studie is niet zozeer dat vitamine D de immuunrespons reguleert of een rol speelt bij kanker. Er is nog niet mechanistisch gerapporteerd hoe vitamine D dit doet,” zei Alessio Fasano, een gastro-enteroloog en voedingsdeskundige aan de Harvard Medical School, die niet bij deze studie betrokken was. “Dit artikel laat zien hoe dit gebeurt door zowel diermodellen als een menselijke studie te gebruiken, en daarom is het zo significant.”

Fasano merkte op: “Het moet nog worden bevestigd door klinische onderzoeken, maar er is toepasbaarheid van hun bevindingen in die zin dat vitamine D kan worden opgenomen in kankerbehandeling en vitamine D-niveaus in de loop van de tijd kunnen worden gerapporteerd… Er is nieuw respect voor vitamine D.”

Geraadpleegde bronnen:

1. Vitamin D regulates microbiome-dependent cancer immunity – Informatie over de rol van vitamine D in kankerimmuniteit.
2. Vitamin D in atherosclerosis and cardiovascular events – Onderzoek naar vitamine D bij atherosclerose en cardiovasculaire gebeurtenissen.
3. Vitamin D: Immune function, inflammation, infections and auto-immunity. – Over de functie van vitamine D bij immuniteit en ontstekingen.
4. Effect of vitamin D supplements on relapse or death in a p53-immunoreactive subgroup with digestive tract cancer – Analyse van vitamine D supplementen bij spijsverteringskanker.
5. Relationships between vitamin D, gut microbiome, and systemic autoimmunity – Studie over de relaties tussen vitamine D, darmmicrobioom en auto-immuniteit.
6. Secreted gelsolin inhibits DNGR-1-dependent cross-presentation and cancer immunity – Onderzoek naar gelsoline en kankerimmuniteit.

Ook lezen:

Ontdek De Vier Grootste Misvattingen Die Ook Jouw Wereldbeeld Beperken

Wat Is The Pattern Theory Of Compassion?

Wat zijn de meest Aarde-achtige planeten die we hebben gevonden?

Is Voedselverslaving Echt? Dit Is Wat de Experts Erover Te Zeggen Hebben..

Altijd Winnen Met Het Super Mario Effect? Ja, Dat Kan En Deze 5 Factoren Helpen Je Daarbij!

Veelgestelde vragen

Wat is het verband tussen vitamine D en kanker?

Het verband tussen vitamine D en kanker ligt in het vermogen van vitamine D om, samen met bepaalde darmbacteriën, de anti-tumor immuniteit te versterken. Dit effect is experimenteel bevestigd bij muizen.

Hoe werken vitamine D en darmflora samen in de immuunrespons?

Vitamine D werkt samen met darmbacteriën zoals Bacteroides fragilis om de immuunrespons tegen tumoren te verbeteren. Dit proces verloopt via het eiwit Gc-globuline, dat vitamine D bindt en helpt bij het activeren van het immuunsysteem.

Welke rol speelt Gc-globuline in tumorweerstand?

Gc-globuline speelt een cruciale rol in de anti-tumor immuniteit door vitamine D te binden en de samenwerking met darmbacteriën te bevorderen. Muizen zonder Gc-globuline vertoonden een verhoogde weerstand tegen tumoren wanneer ze een dieet met veel vitamine D kregen.

Ja, je leest het goed! Die kleine krachtpatsers doen veel meer dan alleen energie opwekken; ze spelen ook een cruciale rol bij de ontwikkeling en progressie van kanker. Laten we deze intrigerende connectie ontrafelen!

Inleiding: Het Belang van Mitochondriën

Voordat we diep in de materie van kankercellen duiken, laten we eerst even stilstaan bij wat mitochondriën precies zijn. Deze kleine organellen worden vaak omschreven als de ‘energiefabrieken’ van de cel, omdat ze het grootste deel van de benodigde energie (ATP) produceren. Maar hun functie strekt zich veel verder uit, van het reguleren van de celdood (apoptose) tot het signaleren van belangrijke cellulaire processen.

Het is fascinerend hoe deze minuscule structuren, die ooit begonnen als onafhankelijke bacteriën, nu onmisbaar zijn voor bijna elke grote actie die onze cellen ondernemen!

Alvast 5 van de belangrijkste punten

De Connectie tussen Mitochondriën en Kanker

Hoewel we vaak lezen over genetische mutaties die kanker veroorzaken, spelen mitochondriën ook een sleutelrol in het verhaal. Ze zijn niet alleen de energieleveranciers maar ook belangrijke spelers in de controle over celgroei en -dood. Verstoringen in hun functie kunnen leiden tot een omgeving waarin kankercellen floreren.

Retrograde signalering, een proces waarbij mitochondriën communiceren met de celkern, is cruciaal voor het aanpassen van de cellulaire functies aan de behoeften van de cel. Bij kanker kan deze communicatie echter fout gaan, wat bijdraagt aan tumorgroei en -overleving.

De Warburg Hypothese: Een Oude Theorie Herleeft

Otto Warburg was een pionier in kankeronderzoek die in de vroege 20e eeuw suggereerde dat kanker voornamelijk energie haalt uit de afbraak van glucose, ongeacht de aanwezigheid van zuurstof, een fenomeen bekend als aerobe glycolyse. Deze theorie werd lang overschaduwd door genetische onderzoeken, maar recente inzichten in mitochondriële functies hebben nieuw licht geworpen op zijn ideeën.

Hedendaagse studies tonen aan dat kankercellen vaak een verhoogde glucoseopname hebben, wat te zien is bij positronemissietomografie (PET) scans met radioactieve glucose.

Genetische Mutaties in Mitochondriën

Mutaties in het DNA van mitochondriën (mtDNA) zijn veelvoorkomend bij kanker. Deze mutaties kunnen de efficiëntie van de energieproductie verminderen en de productie van reactieve zuurstofsoorten (ROS) verhogen, wat DNA-schade in de cel kan veroorzaken en de weg vrijmaakt voor kankerontwikkeling.

Interessant is dat sommige kankerspecifieke mutaties in mtDNA kunnen leiden tot veranderde bio-energetische profielen in cellen, wat weer invloed heeft op hoe snel een tumor kan groeien.

De Rol van Mitochondriën in Apoptose

Een van de redenen waarom kanker zo lastig te bestrijden is, komt doordat kankercellen vaak een manier vinden om het apoptotische proces te ontwijken, waardoor ze blijven leven en zich vermenigvuldigen. Mitochondriën spelen een cruciale rol in dit proces door het vrijgeven van eiwitten die de celdood in gang zetten.

Wanneer deze functie verstoord is, zoals door mtDNA-mutaties of door externe factoren zoals toxische stoffen, kunnen cellen ongecontroleerd blijven delen.

Metabolische Flexibiliteit van Kankercellen

Kankercellen zijn niet alleen gluiperds als het gaat om groeien en overleven, ze zijn ook verrassend flexibel in hoe ze energie produceren. Deze flexibiliteit stelt hen in staat om te overleven onder minder dan optimale omstandigheden, zoals lage zuurstofniveaus of voedingsstoffentekorten.

Deze aanpassingsvermogen maakt het moeilijk om kanker te bestrijden, omdat de cellen snel kunnen schakelen tussen verschillende energiebronnen.

Invloed van het Micro-omgeving

Het is niet alleen de kankercel zelf die van belang is; de omringende cellen in een tumor (de tumor micro-omgeving) spelen ook een significante rol. Mitochondriën in kankercellen kunnen signalen uitzenden naar naburige cellen, die hen aanzetten om de kankercellen te ondersteunen.

Dit is een deel van wat bekend staat als het ‘reversed Warburg effect’, waarbij de kankercellen de stofwisseling van aangrenzende stromale cellen wijzigen om hun eigen overleving en groei te bevorderen.

Therapeutische Doelwitten

Omdat mitochondriën zo’n cruciale rol spelen in zowel de energieproductie als de regulatie van de celdood, zijn ze een aantrekkelijk doel voor nieuwe therapieën. Door specifiek mitochondriale functies te richten, kunnen onderzoekers manieren vinden om kankercellen effectiever te doden of hun groei te remmen.

Recentelijk zijn er verschillende klinische proeven gestart die zich richten op mitochondriale dynamiek en functies in de hoop nieuwe kankerbehandelingen te ontwikkelen.

Klinische Studies en Toekomstig Onderzoek

Onderzoek naar de rol van mitochondriën in kanker is volop in ontwikkeling. Klinische studies testen nu behandelingen die gericht zijn op mitochondriale processen om hun potentieel te beoordelen in de strijd tegen verschillende soorten kanker.

De hoop is dat deze benadering zal leiden tot meer gepersonaliseerde en effectieve therapieën die kunnen helpen de strijd tegen deze verraderlijke ziekte te winnen.

Conclusie: Het Potentieel van Mitochondriën in de Kankertherapie

De relatie tussen mitochondriën en kanker is complex en biedt zowel uitdagingen als kansen voor de medische wetenschap. Door deze kleine maar krachtige delen van onze cellen beter te begrijpen, kunnen we nieuwe wegen vinden om kanker aan te pakken.

Met voortdurende vooruitgang in ons begrip en technologie, staan we mogelijk aan de vooravond van een nieuw tijdperk in de kankerbehandeling. Spannend, toch?

Referenties en Studies

• Studie over mitochondriën en kanker – Gepubliceerd op 1 januari 2020
• Onderzoek naar de Warburg Hypothese – Gepubliceerd op 12 februari 2021
• Klinische trials voor mitochondriële doelwitten in kankertherapie – Gepubliceerd op 15 maart 2022

• Mitochondria and cancer – Douglas C. Wallace – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4371788/

Ook lezen:

Een Elegante Big Theory of Everything: My Big T.O.E. van Tom Campbell

Een 85-jarige Harvard-studie met 724 mannen wat hun het meeste geluk heeft gebracht

9 Manieren Om Als HSP (High Sensitive Person) Om Te Gaan Met Lastige Familieleden

Hoe Kunnen Wij De Mogelijke Aard Van Onze Werkelijkheid Begrijpen?

Het Universeel Basisinkomen In Chicago: Resultaten En Politieke Implicaties

Veelgestelde Vragen

Wat zijn mitochondriën?

Mitochondriën zijn kleine organellen in onze cellen die verantwoordelijk zijn voor het produceren van het grootste deel van de energie die de cel nodig heeft.

Hoe beïnvloeden mitochondriën kanker?

Mitochondriën spelen een rol bij het reguleren van celgroei en -dood, en verstoringen in deze functies kunnen bijdragen aan de ontwikkeling en progressie van kanker.

Wat is de Warburg Hypothese?

De Warburg Hypothese stelt dat kankercellen voornamelijk energie halen uit de afbraak van glucose, zelfs in de aanwezigheid van zuurstof.

Kunnen mitochondriën worden gebruikt als doel voor kankertherapie?

Ja, door zich te richten op specifieke mitochondriële functies kunnen onderzoekers potentieel effectieve manieren vinden om kankercellen te bestrijden.

Zijn er recente vooruitgangen in het onderzoek naar mitochondriën en kanker?

Ja, er zijn voortdurend ontwikkelingen in dit veld, inclusief klinische trials die mitochondriële processen targeten in de hoop nieuwe kankerbehandelingen te ontwikkelen.

Waar bevinden de telomeren zich? In de kern van een cel zijn onze genen gerangschikt langs gedraaide, dubbelstrengs moleculen van DNA, chromosomen genaamd.

Aan de uiteinden van de chromosomen bevinden zich stukken DNA die telomeren worden genoemd, die onze genetische gegevens beschermen het mogelijk maken dat cellen zich delen en enkele geheimen bevatten over hoe we ouder worden en kanker krijgen.

Toch worden de telomeren bij elke celdeling korter. Als ze te kort worden, kan de cel zich niet meer delen; hij wordt inactief of ” verouderd ” en sterft. Dit verkortingsproces wordt in verband gebracht met veroudering, kanker en een grotere kans op overlijden.

Wat zijn telomeren?

Net als de rest van een chromosoom, inclusief de genen, zijn dit reeksen DNA-ketens met een chemische code. Net als alle DNA zijn ze opgebouwd uit vier nucleïnezuurbasen: G voor guanine, A voor adenine, T voor thymine en C voor cytosine.

Ze bestaan uit herhalende reeksen van TTAGGG op de ene streng gekoppeld aan AATCCC op de andere streng. Eén deel van het telomeer is dus een “herhaling” van zes “basenparen.

In witte bloedcellen varieert de lengte van 8.000 basenparen bij pasgeborenen tot 3.000 basenparen bij volwassenen en zo laag als 1.500 bij ouderen. (Een heel chromosoom heeft ongeveer 150 miljoen basenparen.) Bij elke deling verliest een gemiddelde cel 30 tot 200 basenparen van de uiteinden van zijn telomeren.

Cellen kunnen zich normaal gesproken maar zo’n 50 tot 70 keer delen, waarbij deze steeds korter worden totdat de cellen verouderen en afsterven.

• Telomeren worden niet korter in weefsels waar cellen zich niet voortdurend delen, zoals de hartspier.

Waarom hebben chromosomen telomeren?

Zonder telomeren zou het belangrijkste deel van het chromosoom, het deel met genen die essentieel zijn voor het leven bij elke celdeling korter worden. Ze zorgen er dus voor dat cellen zich kunnen delen zonder genen te verliezen. De celdeling is nodig voor de groei van nieuwe huid, bloed, botten en andere cellen.

Zonder telomeren zouden chromosoom uiteinden kunnen samensmelten en de genetische blauwdruk van de cel beschadigen, wat mogelijk storingen, kanker of celdood zou kunnen veroorzaken.

Omdat gebroken DNA gevaarlijk is, heeft een cel het vermogen om schade aan chromosomen op te sporen en te repareren. Zonder telomeren zouden de uiteinden van chromosomen eruit zien als gebroken DNA, en zou de cel proberen iets te repareren dat niet beschadigd was. Daardoor zouden ze ook stoppen met delen en uiteindelijk afsterven.

Waarom worden ze bij elke celdeling korter?

Voordat een cel zich kan delen, maakt hij kopieën van zijn chromosomen, zodat beide nieuwe cellen identiek genetisch materiaal hebben. Om te kunnen kopiëren, moeten de twee DNA-strengen van een chromosoom zich ontrollen en scheiden.

Een enzym (DNA polymerase) leest dan de bestaande strengen om twee nieuwe strengen te bouwen. Het begint het proces met behulp van korte stukjes RNA.

Als elke nieuwe passende streng compleet is, is hij iets korter dan de oorspronkelijke streng, vanwege de ruimte die aan het eind nodig is voor dit kleine stukje RNA. Het is als iemand die zichzelf in een hoek schildert en de hoek niet meer kan schilderen.

Telomerase gaat het verkorten van telomeren tegen

Een enzym met de naam telomerase voegt basen toe aan de uiteinden van telomeren. In jonge cellen zorgt telomerase ervoor dat deze niet te veel slijten. Maar als cellen zich herhaaldelijk delen, is er niet genoeg telomerase, zodat deze korter worden en de cellen verouderen.

Telomerase blijft actief in sperma en eieren, die van generatie op generatie worden doorgegeven. Als voortplantingscellen geen telomerase hadden om de lengte van hun telomeren op peil te houden, zou elk organisme met zulke cellen snel uitsterven.

Telomeren en kanker

Als een cel kanker begint te krijgen, deelt hij zich vaker en worden zijn ze heel kort. Als deze telomeren te kort worden, kan de cel afsterven. Vaak ontsnappen deze cellen aan de dood door meer telomerase enzym aan te maken, dat voorkomt dat de telomeren nog korter worden.

Veel kankers hebben verkorte telomeren, waaronder alvleesklier-, bot-, prostaat-, blaas-, long-, nier- en hoofd-halskanker.

Het meten van telomerase kan een manier zijn om kanker op te sporen. En als wetenschappers kunnen leren hoe ze telomerase kunnen stoppen, kunnen ze misschien kanker bestrijden door kankercellen te laten verouderen en afsterven.

Tijdens een experiment blokkeerden onderzoekers de telomerase-activiteit in menselijke borst- en prostaatkankercellen die in het laboratorium groeiden, waardoor de tumorcellen afstierven. Maar er zijn ook risico’s. Het blokkeren van telomerase zou de vruchtbaarheid, de wondgenezing en de productie van bloedcellen en cellen van het immuunsysteem kunnen schaden.

Telomeren en veroudering

Geneticus Richard Cawthon en collega’s van de Universiteit van Utah ontdekten dat kortere telomeren samenhangen met een korter leven. Bij mensen ouder dan 60 jaar hadden degenen met kortere telomeren driemaal zoveel kans om te sterven aan een hartziekte en achtmaal zoveel kans om te sterven aan een infectieziekte.

Hoewel het verkorten van telomeren in verband is gebracht met het verouderingsproces, is nog niet bekend of kortere telomeren slechts een teken van veroudering zijn, zoals grijs haar, of daadwerkelijk bijdragen aan veroudering.

Als telomerase kankercellen onsterfelijk maakt, zou het dan kunnen voorkomen dat normale cellen verouderen? Zouden we de levensduur kunnen verlengen door de lengte van telomeren te behouden of te herstellen met telomerase? Zo ja, zou dat onze kans op het krijgen van kanker vergroten?

Wetenschappers weten het nog niet zeker. Maar ze hebben telomerase in het lab kunnen gebruiken om menselijke cellen ver voorbij hun normale grens te laten delen en de cellen werden niet kankerverwekkend.

Als we telomerase zouden gebruiken om menselijke cellen “onsterfelijk” te maken, zouden we misschien massaal cellen kunnen produceren voor transplantatie. Waaronder insulineproducerende cellen om diabetes te genezen, spiercellen om spierdystrofie te behandelen, kraakbeencellen voor bepaalde soorten artritis, en huidcellen om ernstige brandwonden en wonden te genezen.

Een onbeperkte voorraad in het laboratorium gekweekte normale menselijke cellen zou ook helpen bij het testen van nieuwe medicijnen en gentherapieën.

Hoe groot is de rol bij veroudering?

Sommige langlevende soorten zoals de mens hebben telomeren die veel korter zijn dan bijvoorbeeld diersoorten als muizen, die maar een paar jaar leven. Niemand weet waarom. Maar het is een bewijs dat ze op zich niet de levensduur dicteren.

Uit de studie van Cawthon bleek dat wanneer mensen op basis van telomeerlengte in twee groepen worden verdeeld, de helft met langere telomeren gemiddeld vijf jaar langer leeft dan degenen met kortere. Deze studie suggereert dat de levensduur vijf jaar kan worden verlengd door de lengte van de telomeren bij mensen met kortere te vergroten.

Mensen met langere telomeren ervaren nog steeds een verkorting van de telomeren naarmate ze ouder worden. Hoeveel jaar zou er aan onze levensduur kunnen worden toegevoegd door het volledig stoppen van telomeerverkorting? Cawthon denkt 10 jaar en misschien 30 jaar.

Na de leeftijd van 60 jaar verdubbelt het risico op overlijden elke 8 jaar. Een 68-jarige heeft dus tweemaal zoveel kans om binnen een jaar te sterven als een 60-jarige. De studie van Cawthon vond dat verschillen in telomeerlengte slechts 4% van dat verschil uitmaken.

En hoewel de intuïtie ons vertelt dat oudere mensen een grotere kans op overlijden hebben, is slechts 6% puur te wijten aan chronologische leeftijd. Als telomeerlengte, chronologische leeftijd en geslacht worden gecombineerd (vrouwen leven langer dan mannen), zijn die factoren goed voor 37% van de variatie in het risico om boven de 60 te sterven. Wat veroorzaakt dan de andere 63%?

Een belangrijke oorzaak van veroudering is “oxidatieve stress”. Dat is de schade aan DNA, eiwitten en lipiden (vetten) veroorzaakt door oxidanten, dat zijn zeer reactieve stoffen die zuurstof bevatten.

Deze oxidanten worden normaal geproduceerd als we ademen, en zijn ook het gevolg van ontstekingen, infecties en het gebruik van alcohol en sigaretten. In een onderzoek stelden wetenschappers wormen bloot aan twee stoffen die oxidanten neutraliseren, en de levensduur van de wormen nam gemiddeld met 44% toe.

Een andere factor bij veroudering is “glycatie”. Dat gebeurt wanneer glucose, de belangrijkste suiker die we als energie gebruiken, zich bindt aan sommige van ons DNA, eiwitten en lipiden, waardoor ze hun werk niet meer kunnen doen. Het probleem wordt erger naarmate we ouder worden, waardoor lichaamsweefsels slecht gaan functioneren, wat leidt tot ziekte en dood. Glycatie kan verklaren waarom studies bij proefdieren aangeven dat beperking van de calorie-inname de levensduur verlengt.

Waarschijnlijk werken oxidatieve stress, glycatie, telomeerverkorting en chronologische leeftijd samen met verschillende genen om veroudering te veroorzaken.

Telomeren en andere ziekten

Mensen met een ziekte genaamd dyskeratosis congenita hebben telomeren die veel sneller dan normaal kort worden. Deze mensen krijgen te maken met vroegtijdige veroudering en dood. Ze lopen een groter risico op levensbedreigende infecties, leukemie en andere vormen van bloedkanker, darmaandoeningen, levercirrose en longfibrose, een dodelijke verstijving van het longweefsel.

Ze hebben ook meer kans op grijs haar, kaalheid, slechte wondgenezing, vlekken op de huid, darmaandoeningen, verweking van de botten en leerproblemen. De implicatie is dat ze een rol kunnen spelen bij al die aandoeningen, omdat het gaat om weefsels waarin cellen zich vaak delen. Er zijn ook aanwijzingen dat verkorte telomeren verband houden met de ziekte van Alzheimer, aderverkalking, hoge bloeddruk en diabetes type 2.

Wat zijn de vooruitzichten voor menselijke onsterfelijkheid?

De menselijke levensduur is aanzienlijk toegenomen sinds de jaren 1600, toen de gemiddelde levensduur 30 jaar bedroeg. In 2012 was de gemiddelde levensverwachting in de VS bijna 79.

Redenen voor de toename zijn onder meer rioleringen en andere sanitaire maatregelen, antibiotica, schoon water, koeling, vaccins en andere medische inspanningen om te voorkomen dat kinderen en baby’s sterven, verbeterde diëten en betere gezondheidszorg.

Sommige wetenschappers voorspellen dat de gemiddelde levensverwachting zal blijven stijgen, hoewel velen betwijfelen of het gemiddelde ooit veel hoger dan 90 zal worden. Maar enkelen zeggen dat een veel langere levensduur mogelijk is.

Cawthon zegt dat als alle processen van veroudering zouden kunnen worden geëlimineerd en schade door oxidatieve stress zou kunnen worden hersteld, “een schatting is dat mensen 1000 jaar zouden kunnen leven.”

Veelgestelde Vragen

Wat zijn telomeren?

Telomeren zijn herhalende DNA-sequenties aan de uiteinden van chromosomen die genetische gegevens beschermen en celdeling mogelijk maken.

Waar bevinden de telomeren zich?

Telomeren bevinden zich aan de uiteinden van chromosomen in de kern van een cel, waar onze genen zijn gerangschikt.

Waarom worden telomeren korter bij elke celdeling?

Telomeren worden korter bij elke celdeling omdat DNA-polymerase niet in staat is om de uiteinden van DNA-strengen volledig te kopiëren, wat leidt tot verkorting.

Wat is de rol van telomerase bij telomeren?

Telomerase is een enzym dat basen toevoegt aan de uiteinden van telomeren, wat helpt om hun verkorting te vertragen en celdood te voorkomen.

Hoe zijn telomeren gerelateerd aan kanker?

Kankercellen produceren vaak meer telomerase, waardoor hun telomeren langer blijven en de cellen zich ongecontroleerd kunnen blijven delen.

Lucretia Hurley-Browning, MDiv, MS, Abramson Cancer Center in Pennsylvania Hospital, legt uit waarom schrijven voor genezing tijdens kanker een effectieve manier is om de vele verschillende emoties die het leven met kanker oproept te verwerken, en hoe je eraan kunt beginnen. 🌸

Mensen die met een ernstige ziekte te maken hebben, kunnen het moeilijk vinden hun gevoelens te uiten. Sommigen zijn niet gewend hun emoties te onthullen. Anderen voelen een behoefte om sterk te zijn ter wille van de mensen om hen heen. Maar onze emoties opkroppen kan de stress en het effect daarvan op ons lichaam verhogen. Schrijven kan een effectieve manier zijn om de vele verschillende emoties die het leven met kanker oproept te verwerken.

Genezing tijdens kanker door middel van schrijven

Journaal schrijven geeft ons de kracht om onze moeilijke gevoelens veilig en privé te uiten. Het stelt je in staat om in je eigen tempo en op je eigen manier met kanker in het reine te komen. Je dagboek zal er altijd zijn om je gedachten en gevoelens op te vangen.

Terwijl je de eerste schok van je diagnose verwerkt en de ongemakkelijke gevoelens die de behandeling kan oproepen, kan schrijven je helpen om in contact te komen met je basiswaarden, je positieve kwaliteiten en sterke punten te herontdekken en nieuwe te ontdekken. Dagboek schrijven kan je ook in staat stellen ziekte in perspectief te plaatsen: Door te schrijven zul je beseffen dat je ziekte slechts een deel van jou is, niet de hele persoon.

Wetenschappelijk bewijs van de voordelen

Recent onderzoek toont aan dat regelmatig schrijven positieve effecten heeft op zowel fysieke als mentale gezondheid. Personen die regelmatig een dagboek bijhouden, ervaren minder stress, een beter humeur en een verbeterd immuunsysteem. Het helpt om emoties te ordenen, zelfreflectie te bevorderen en kan zelfs bijdragen aan snellere genezing tijdens ziektes. Deze voordelen maken journaling een krachtig hulpmiddel voor iedereen die te maken heeft met ernstige gezondheidsuitdagingen.

Aan de slag

1. Zorg dat je materiaal hebt

De kans is groot dat je al hebt wat je nodig hebt om een dagboek bij te houden: iets om mee en iets om op te schrijven. Hoewel de meeste boekwinkels elegante dagboeken verkopen met leren omslagen en goudomrande bladzijden, kunnen die het schrijven in een dagboek moeilijk maken. Veel mensen aarzelen om de gekwetstheid, boosheid, verdriet en verwarring die ze voelen op mooie bladzijden te schrijven. In plaats van over hun dagelijks leven te schrijven, wachten ze op diepzinnige gedachten. Hun dagboeken blijven ongeopend en ongebruikt.

Goedkope notitieboekjes geven je de vrijheid om jezelf te zijn en je gedachten en gevoelens eerlijk te uiten. Ze bevrijden je ook van zorgen over je schrijfvaardigheid, spelling of grammatica.

Als typen makkelijker voor je is, bewaar je dagboek dan op je computer!

2. Zoek een veilige ruimte om te schrijven (en om je dagboek te bewaren)

Als je bang bent dat iemand je dagboek zonder je toestemming zal lezen, censureer je misschien wat je schrijft. Dit zal de voordelen van het schrijven verminderen. Wees duidelijk tegenover anderen over je recht op privacy, en zoek een plek om je dagboek te bewaren waar anderen niet in de verleiding komen het te lezen.

Wil je echter passages uit je dagboek delen met familie, vrienden of leden van een kankerhulp organisatie, ga je gang! Sommige mensen besluiten zelfs delen van hun dagboekaantekeningen te herzien en over te schrijven in blanco boeken om aan een ander te geven. Wat je deelt en wat je voor jezelf houdt is aan jou. Sommige dagboek bijhouders bewaren hun schrijfsels om ze te herlezen of door te geven. Anderen gooien ze weg. De keuze of je je dagboeken bewaart of weggooit is aan jou alleen om te maken.

3. Begin gewoon te schrijven!

Omdat je dagboek een unieke weerspiegeling is van wie je bent, is er geen juiste manier om het te schrijven. Het soort schrijven waarvan is aangetoond dat het voordelen biedt is schrijven over wat je overkomt en hoe je je daarbij voelt. Tijdens sommige fasen van je ziekte en behandeling heb je misschien niet de energie om elke dag meer dan een woord of twee neer te zetten. Dat is prima. Alle beetjes helpen. Genezing tijdens kanker is je uitgangspunt. 🌿

Hier zijn wat eenvoudige ideeën om je op weg te helpen:

• Lijstjes: Schrijf 10 manieren op waarop je leven veranderd is sinds je diagnose, 10 sterke punten die je bezit, 10 eigenschappen over jezelf die je zou willen dat je kon veranderen of 10 manieren waarop je jezelf kunt koesteren. Terwijl je bezig bent, maak een lijst van 10 lijstjes die je in je dagboek zou kunnen schrijven.
• Ongezonden brieven: Tijdens grote levensovergangen voelen we vaak de behoefte om oude conflicten met mensen op te lossen of ons te uiten op een manier die we niet in persoon kunnen doen. Het schrijven van niet verstuurde brieven in je dagboek is een krachtige manier om oude zaken af te handelen en verder te gaan.
• Herinneringen: Schrijf over een moment in je leven waarop je een uitdaging moedig aanging. Of schrijf over je kindertijd: je favoriete speelgoed, een excentriek familielid of je eerste verliefdheid.
• Dromen: Zet, voor je gaat slapen, een intentie om je dromen te onthouden. Schrijf ze op zodra je wakker wordt. Je zou verrast kunnen zijn door de inzichten en leiding die ze bevatten.
• Reflecties: Verzamel gezegden en citaten die je ontroeren. Als je wilt dagboeken maar niets kunt bedenken om te schrijven, kies er dan een uit en schrijf erover. Dit zal je helpen met je genezing tijdens kanker.
• Woordschetsen: Word een woordkunstenaar. Draag je dagboek bij je om woordschetsen te maken van wat je waarneemt, zoals flarden van een gesprek, bezienswaardigheden, geluiden, geuren of andere gewaarwordingen.
• Bidden: Als je een spiritueel mens bent, kun je je dagboek gebruiken om brieven aan God of je Hogere Macht te schrijven. Veel mensen merken dat geschreven gebed hun troost en troost geeft in moeilijke tijden.
• Gedachtenis: Omdat je kanker hebt wil niet zeggen dat je beperkt bent tot het schrijven over je ziekte. Zorg ervoor dat je een verslag bijhoudt van de goede dingen in je leven. Het opschrijven van je dagelijkse zegeningen—een glorieuze zonsopgang, een glimlach van een vreemde, een brief van een vriend—kan je stemming opkrikken en je helpen genezing tijdens kanker.
• Een recente studie toonde aan dat mensen die dagboeken bijhielden regelmatiger sportten, optimistischer waren, zich beter over zichzelf voelden, minder last hadden van lichamelijke symptomen en meer energie hadden dan degenen die over neutrale of negatieve gebeurtenissen schreven.

Onderschat je ervaring niet

Leven met kanker en genezing tijdens kanker is een intense ervaring. Als je je tijdens het schrijven overweldigd voelt door je gevoelens of vastzit in een neerwaartse spiraal, probeer dan het onderwerp te veranderen in een onderwerp dat goede gevoelens bij je oproept, of neem een pauze en leg je dagboek opzij. 🍀

Ook lezen:

Wees Vriendelijk Voor De Aarde 🌍⚡🧲 De Magnetische Superkracht Van Menselijke Emoties

Het Einde Van De Mensheid Door Menselijke Uitroeiing – Sabine Hossenfelder

De 14 Belangrijkste Oorzaken Van Hersenmist En Hoe Ze Aan Te Pakken

Vijf Nieuwe Biologie Papers Laten Scheuren in Darwins Evolutietheorie Zien

Daxxify: Bijzondere 8 Feiten Over Het Botox-alternatief

Veelgestelde vragen

Waarom is journaling nuttig tijdens kanker?

Journaling helpt om emoties te ordenen en stress te verminderen, wat bijdraagt aan mentale en fysieke gezondheid tijdens kanker.

Hoe begin ik met journaling?

Zorg voor een notitieboek of digitaal dagboek, zoek een rustige plek en begin met het opschrijven van je gedachten en gevoelens.

Welke voordelen biedt journaling voor mijn gezondheid?

Regelmatig schrijven kan stress verminderen, je humeur verbeteren en je immuunsysteem versterken, wat je genezing kan bevorderen.

Wat moet ik schrijven in mijn journal?

Schrijf over je dagelijkse ervaringen, gevoelens, uitdagingen en overwinningen. Ook lijstjes, herinneringen en dromen zijn goede onderwerpen.

Hoe vaak moet ik journaling beoefenen?

Schrijf zo vaak als je wilt, zelfs korte aantekeningen kunnen nuttig zijn. Consistentie is belangrijker dan de lengte van je entries.

Dit zijn de bevindingen van een studie van het Erasmus Medisch Centrum (EMC) in Rotterdam.

De uitkomsten van dit onderzoek zijn verontrustend, aangezien het aantal mensen met overgewicht de afgelopen jaren sterk is gestegen.

Te dik zijn, is volgens de onderzoekers net zo gevaarlijk als roken. In dit artikel bespreken we de risico’s van overgewicht en de preventiemaatregelen die kunnen worden genomen om de gezondheid te verbeteren.

Wat is overgewicht en obesitas?

Overgewicht ontstaat als er een onevenwichtige balans is tussen de hoeveelheid energie die het lichaam binnenkrijgt en de hoeveelheid energie die het lichaam verbruikt.

Wanneer er meer energie wordt ingenomen dan verbruikt, wordt de overbodige energie omgezet in vet en opgeslagen in het lichaam.

Dit kan leiden tot een te hoog BMI (Body Mass Index), wat een indicatie is voor overgewicht. De BMI wordt berekend door het gewicht te delen door de lengte in het kwadraat.

Bij een BMI tussen de 25 en 30 spreken we van overgewicht. Bij een BMI hoger dan 30 is er sprake van obesitas.

Risico’s van overgewicht en obesitas

Overgewicht is een risicofactor voor verschillende gezondheidsproblemen, waaronder:

• Hart- en vaatziekten: mensen met overgewicht hebben meer kans op het ontwikkelen van hoge bloeddruk, verhoogd cholesterolgehalte en diabetes, wat het risico op hart- en vaatziekten vergroot.
• Kanker: overgewicht is geassocieerd met een verhoogd risico op verschillende soorten kanker, waaronder borst-, darm-, prostaat- en alvleesklierkanker.
• Slaapapneu: overgewicht kan leiden tot ademhalingsproblemen tijdens de slaap, wat slaapapneu genoemd wordt.
• Gewrichtsklachten: overgewicht kan leiden tot gewrichtsklachten, zoals artritis.

Preventie en behandeling van overgewicht

Om overgewicht te voorkomen, zijn er verschillende maatregelen die genomen kunnen worden. Hieronder staan een aantal tips:

• Eet gezond: eet gevarieerd en vermijd overmatig gebruik van vet, suiker en zout.
• Beweeg voldoende: zorg voor voldoende beweging door regelmatig te wandelen, fietsen of sporten.
• Beperk alcoholgebruik: alcohol bevat veel calorieën en kan bij overmatig gebruik leiden tot gewichtstoename.
• Stop met roken: roken vermindert de eetlust en kan leiden tot gewichtstoename na het stoppen.
• Vermijd snacken: vermijd het eten van tussendoortjes die veel calorieën bevatten, zoals chips en chocolade.

Als je al te maken hebt met overgewicht, dan zijn er verschillende behandelingen beschikbaar.

• Het vermijden van ongezonde snacks begint al in de supermarkt. Als je gezonder wilt eten, is het belangrijk om bewuste keuzes te maken tijdens het doen van boodschappen. Begin bijvoorbeeld met het maken van een boodschappenlijstje voordat je naar de supermarkt gaat. Door vooraf te bedenken wat je nodig hebt, voorkom je dat je in de verleiding komt om ongezonde snacks te kopen.

Daarnaast is het verstandig om goed naar de producten te kijken die je in je winkelwagen legt. Lees bijvoorbeeld de etiketten om te zien wat er in het product zit en hoeveel calorieën het bevat.

Kies zoveel mogelijk voor verse producten zoals groente en fruit, mager vlees en vis en volkoren producten.

• Met een hongergevoel of een lege maag boodschappen doen is niet verstandig. Als je honger hebt, ben je namelijk sneller geneigd om ongezonde snacks te kopen die snel verzadigen. Het is daarom belangrijk om goed voorbereid naar de supermarkt te gaan. Zorg ervoor dat je vooraf al iets hebt gegeten, zodat je minder snel verleid wordt door snacks.
• Een andere tip is om geen boodschappen te doen als je weinig tijd hebt. Als je haast hebt, ben je namelijk sneller geneigd om voor kant-en-klare maaltijden en snacks te kiezen, terwijl deze vaak veel calorieën en toegevoegde suikers bevatten. Plan daarom je boodschappen goed in en neem de tijd om bewuste keuzes te maken in de supermarkt.

Geraadpleegde Bronnen

• Research on obesity and mortality: Study linking obesity to decreased life expectancy.
• Erasmus Medical Center findings: Overview of obesity-related research by EMC.
• WHO report on obesity and health risks: WHO’s analysis of global obesity trends.
• Impact of obesity on cardiovascular health: Study on the relationship between obesity and heart diseases.
• Cancer risk and obesity: NIH research on obesity and cancer risks.

Veelgestelde Vragen

Wat zijn de oorzaken van overgewicht?

Overgewicht ontstaat door een disbalans tussen energie-inname en energieverbruik. Te veel eten en te weinig bewegen zijn de belangrijkste oorzaken.

Hoe wordt obesitas gediagnosticeerd?

Obesitas wordt gediagnosticeerd door de Body Mass Index (BMI) te berekenen. Een BMI hoger dan 30 duidt op obesitas.

Welke gezondheidsrisico’s zijn verbonden aan obesitas?

Obesitas verhoogt het risico op hart- en vaatziekten, bepaalde vormen van kanker, slaapapneu en gewrichtsklachten.

Wat zijn effectieve manieren om overgewicht te voorkomen?

Gezond eten, voldoende bewegen, het beperken van alcoholgebruik en stoppen met roken zijn effectieve manieren om overgewicht te voorkomen.

Kan obesitas worden behandeld?

Ja, obesitas kan worden behandeld door een combinatie van dieetveranderingen, verhoogde fysieke activiteit, gedragsverandering en in sommige gevallen medicatie of chirurgie.

De site maakt melding van “een overweldigende medische en wetenschappelijke eensgezindheid” dat tabaksgebruik “longkanker, emfyseem, hartaandoeningen en andere ernstige ziekten veroorzaakt”. Tot dusver uitte Philip Morris, net als vrijwel alle andere tabaksfabrikanten, openlijk twijfels over de gezondheidsrisico’s. Dat roken verslavend is, werd stellig ontkend. Op de website staat nu: “Volgens de gangbare betekenis van het woord, is roken verslavend.”

De producent van Marlboro, Benson and Hedges en Chesterfield geeft bezoekers van de site (www.philipmorris.com) informatie over stoppen met roken en biedt links naar externe organisaties, zoals “Quitnet”, die hen daarbij kunnen helpen. Ook wordt rechtstreeks verwezen naar wetenschappelijke rapporten over de gevaren van roken. Zo is er een link naar de Wereldgezondheidsorganisatie in Genève.

Woordvoerder J. Wilhelmus van Philip Morris Holland

Volgens woordvoerder J. Wilhelmus van Philip Morris Holland in Amstelveen is de vernieuwde internetsite een uiting van “optimale openheid” die het bedrijf nu wil betrachten. Hij ontkent dat de processen die tegen de tabaksindustrie worden gevoerd, reden waren een nieuwe weg in te slaan. “Ik denk dat het goed is dat we niet langer de ogen sluiten voor de realiteit. De bewijzen voor de gezondheidsrisico’s zijn tamelijk overtuigend.

Sinds kort ligt er ook een claim bij Philip Morris Holland. Een 40-jarige vrouw die lijdt aan een vaatziekte, verwijt het Nederlandse filiaal dat haar kwaal is veroorzaakt door het roken van Marlboro. Haar advocaat, M. de Witte, vermoedt dat Philip Morris hoopt toekomstige claims, onder meer in Europa, te voorkomen. De erkenning dat roken allerlei aandoeningen veroorzaakt en verslavend is, is voor de zaak van mijn cliënte in ieder geval buitengewoon belangrijk.

Met een reclamecampagne hoopt Philip Morris het ernstig geschonden imago op te vijzelen en nieuwe rechtszaken te vermijden. Eind september spande ook het Amerikaanse ministerie van justitie een rechtszaak aan tegen tabaksfabrikanten. Het wil het grootste deel van de ruim 40 miljard gulden terug, die per jaar aan de gezondheidszorg voor zieke rokers wordt besteed. Philip Morris wil geen cent betalen, omdat het concern vorig jaar al een financiële regeling trof met regeringen van Amerikaanse staten.

Update 2024

Philip Morris zet in op rookvrije toekomst

Philip Morris International (PMI) heeft zijn inspanningen om een rookvrije toekomst te bevorderen verder versterkt door de lancering van het nieuwste apparaat in hun portfolio, de IQOS ILUMA i. Dit apparaat maakt gebruik van geavanceerde inductieverwarmingstechnologie die tabak van binnenuit verwarmt, waardoor er geen tabaksresidu ontstaat en het apparaat niet schoongemaakt hoeft te worden. PMI streeft ernaar dat tegen 2030 meer dan twee derde van hun totale netto-inkomsten uit rookvrije producten komt​ (PMI Smoke-Free)​​ (Altria Investor Relations)​.

Overgang van IQOS-rechten in de VS

Op 30 april 2024 zal Philip Morris International de exclusieve rechten op de commercialisering van het IQOS-systeem in de Verenigde Staten overnemen van Altria Group. Dit is het resultaat van een overeenkomst waarbij Altria $2,7 miljard ontvangt voor de overdracht van deze rechten. Deze overgang markeert een belangrijke stap in de inspanningen van Philip Morris om hun rookvrije portfolio wereldwijd uit te breiden en een grotere impact te hebben op de gezondheid van de bevolking​ (Altria Investor Relations)​.

Geraadpleegde bronnen:

• Philip Morris erkent gezondheidsrisico’s van roken Philip Morris geeft openlijk toe dat roken kanker veroorzaakt.
• Wereldgezondheidsorganisatie over de gevaren van roken Informatie over de gezondheidsrisico’s van roken.
• Quitnet: Hulp bij stoppen met roken Ondersteuning en hulpmiddelen voor mensen die willen stoppen met roken.
• Gezondheidszorgkosten door roken Kosten van gezondheidszorg voor ziekten veroorzaakt door roken.
• Juridische stappen tegen de tabaksindustrie Rechtszaken tegen tabaksfabrikanten vanwege gezondheidsrisico’s.

Ook lezen:

• Rook niet je groeispurt weg! Waarom sigaretten slecht zijn voor jongens
• Tabaksgebruik onder tieners: de uitdaging voor jonge mensen in 2023
• Nicotinegebruik bij jonge meisjes in de puberteit en gevolgen voor vruchtbaarheid

Veelgestelde Vragen

Wat zijn de belangrijkste gezondheidsrisico’s van roken?

Roken veroorzaakt ernstige ziekten zoals longkanker, emfyseem, en hartaandoeningen.

Waarom heeft Philip Morris nu toegegeven dat roken verslavend is?

Philip Morris erkent de wetenschappelijke consensus en wil openheid betrachten over de risico’s.

Welke hulp biedt Philip Morris aan rokers die willen stoppen?

Philip Morris biedt informatie en links naar externe organisaties zoals Quitnet.

Hoe beïnvloedt roken jongeren specifiek?

Roken kan de groei vertragen en de longcapaciteit verminderen bij jongeren.

Wat is de impact van roken op de gezondheidszorgkosten?

Roken veroorzaakt aanzienlijke kosten voor de gezondheidszorg, vooral door ziekten zoals kanker en hartziekten.

Passieve rokers ademen dezelfde kankerverwekkende stoffen in als rokers. Meeroken veroorzaakt ook longkanker.

Dit is de conclusie die het kankerinstituut van de Wereldgezondheidsorganisatie -het International Agency for Research on Cancer IARC– trekt uit een analyse van studies naar de effecten van tabaksrook. Bijna dertig wetenschappers uit twaalf landen hebben voor het IARC in Lyon ruim vijftig wetenschappelijke onderzoeken geanalyseerd.

De uitkomst van de studie ondersteunt een epidemiologisch onderzoek dat het IARC begin jaren negentig uitvoerde onder enkele honderden longkankerpatiënten in Europa. Vijftien instituten deden destijds aan dit onderzoek mee. Hoewel het resultaat van studie door de tabaksindustrie werd bestreden, bleek toen al dat er bij meerokers sprake was van een verhoogd risico op kanker.

Op 19 juni kende een rechter in Florida aan een Amerikaanse stewardess 5,7 miljoen euro schadevergoeding toe in een passief-rokenzaak, te betalen door vier sigarettenfabrikanten. De vrouw zegt dat zij door het inademen van sigarettenrook in vliegtuigen een chronische voorhoofdsholte ontsteking heeft opgelopen. De vrouw had een miljoen geëist. Doorgaans wordt dit soort vonnissen in hoger beroep vernietigd.

Ministerie van Volksgezondheid over kanker door meeroken

Het Nederlandse ministerie van Volksgezondheid is blij met de uitkomst van het IARC-onderzoek. VWS wil de studie gebruiken bij de invoering van rookvrije werkplekken. Daarvoor is onlangs door het parlement al de Tabakswet aangescherpt. De anti-roken organisatie Defacto merkt op dat de discussie over rookvrije popconcerten met dit onderzoek in een ander daglicht komt te staan. “Het lijkt me niet te verdedigen dat een serieuze kunst- of cultuurinstelling zijn klant niet beschermt tegen blootstelling aan een kankerverwekkende stof, aldus directeur T. Prins.

Gevolgen van Meeroken voor Gezondheid

Meeroken, ook wel passief roken genoemd, heeft ernstige gevolgen voor de gezondheid van niet-rokers. Naast longkanker kan meeroken leiden tot andere gezondheidsproblemen zoals hart- en vaatziekten, ademhalingsproblemen en astma. Dit komt doordat passieve rokers dezelfde schadelijke en kankerverwekkende stoffen inademen als actieve rokers.

Wettelijke Implicaties en Rechtszaken tegen de Tabaksindustrie

De bevindingen van het IARC-onderzoek hebben verstrekkende juridische gevolgen. In meerdere rechtszaken is de tabaksindustrie aansprakelijk gesteld voor de gezondheidsproblemen veroorzaakt door meeroken. Schadevergoedingen, zoals de zaak van de Amerikaanse stewardess, onderstrepen de noodzaak van striktere regelgeving en bescherming van niet-rokers.

Geraadpleegde bronnen:

• WHO IARC Report on Passive Smoking
• Florida Court Case on Passive Smoking
• Dutch Ministry of Health on Smoke-Free Workplaces
• Defacto on Smoke-Free Concerts
• Effects of Passive Smoking on Health

Ook lezen:

• Rook niet je groeispurt weg! Waarom sigaretten slecht zijn voor jongens
• Tabaksgebruik onder tieners: de uitdaging voor jonge mensen in 2023
• Nicotinegebruik bij jonge meisjes in de puberteit en gevolgen voor vruchtbaarheid

Veelgestelde Vragen

Wat zijn de gezondheidsrisico’s van meeroken?

Meeroken kan leiden tot longkanker, hart- en vaatziekten, ademhalingsproblemen, en astma bij niet-rokers.

Hoe sterk is het wetenschappelijk bewijs dat meeroken kanker veroorzaakt?

Het bewijs is zeer sterk. IARC heeft vele studies geanalyseerd en bevestigd dat meeroken kankerverwekkend is.

Welke maatregelen neemt het Nederlandse ministerie van Volksgezondheid tegen meeroken?

Het ministerie werkt aan de invoering van rookvrije werkplekken en heeft de Tabakswet aangescherpt.

Waarom is de tabaksindustrie bang voor studies over meeroken?

Omdat wetenschappelijk bewijs dat meeroken kanker veroorzaakt hun juridische positie verzwakt en kan leiden tot hoge schadevergoedingen.

Wat was het resultaat van de rechtszaak in Florida over meeroken?

Een rechter kende een Amerikaanse stewardess 5,7 miljoen euro schadevergoeding toe vanwege gezondheidsproblemen door passief roken.