Deze krachtige les herinnert ons eraan dat de acties van degenen die ons willen kwetsen vaak zorgvuldig zijn berekend om ons uit balans te brengen en ons op ons zwakste punt te raken.

Ze verwachten dat we impulsief reageren, onze zwakheden tonen of ons verlagen tot hun niveau.

Maar wat als we een intelligentere weg kiezen?

Negeer en Reageer Niet

Een van de krachtigste manieren om te reageren op mensen die je kwetsen, is simpelweg ze te negeren en niet te reageren. Wanneer je ervoor kiest om niet te reageren op provocaties en beledigingen, toon je emotionele controle en morele superioriteit die de aanvaller kan ontwrichten. Deze daad van zelfbeheersing laat zien dat je de acties of woorden van anderen geen macht geeft over je emoties en reacties.

Iemand negeren die je heeft gekwetst, is een effectieve manier van reageren omdat het de persoon de voldoening ontneemt om te zien dat ze je hebben geraakt. Vaak zijn degenen die je kwetsen op zoek naar een reactie, hopend om de impact van hun acties te zien. Door niet te reageren, neem je die macht van hen weg en behoud je je waardigheid. Bovendien is deze benadering sterk in lijn met stoïcijnse principes, die benadrukken dat we ons moeten concentreren op wat binnen onze controle ligt en loslaten wat dat niet is.

Reageer met Vriendelijkheid

Een van de meest effectieve manieren om met de situatie om te gaan, is door degenen die je kwetsen met vriendelijkheid te behandelen. Dit kan niet alleen de aanvaller verwarren, maar ook de impact van de belediging verminderen en je emotionele volwassenheid tonen. Door vriendelijkheid te kiezen, stijg je boven negativiteit en wrok uit, en laat je zien dat je niet wordt beïnvloed door de emoties van het moment.

Wanneer je reageert met vriendelijkheid, kan dit de persoon die je heeft gekwetst ontwapenen. Vaak wordt een reactie van boosheid of confrontatie verwacht, en door vriendelijk te reageren, doorbreek je deze negatieve cyclus. Deze houding kan de aanvaller ertoe brengen na te denken over zijn acties en in sommige gevallen zelfs zijn gedrag te heroverwegen. Vriendelijkheid heeft ook een positief effect op jezelf; het bevordert een gevoel van innerlijke rust en zelfrespect.

Zoek Gerechtigheid, Geen Vergelding

Wanneer iemand je kwetst, is de impulsieve reactie misschien om vergelding te zoeken, maar een effectievere en constructievere manier om te reageren is om gerechtigheid te zoeken. Het kiezen om de situatie via rechtmatige en legale wegen op te lossen in plaats van het recht in eigen hand te nemen, toont volwassenheid en respect voor de wet.

Gerechtigheid zoeken betekent dat je je wendt tot bevoegde autoriteiten, juridische systemen of institutionele procedures om het probleem op te lossen. Dit kan het indienen van een formele klacht omvatten, het zoeken naar bemiddeling of het raadplegen van een advocaat, afhankelijk van de ernst van de overtreding. Dit pad biedt niet alleen een onpartijdige oplossing, maar beschermt je ook tegen de mogelijke negatieve gevolgen die persoonlijke vergelding zou kunnen brengen.

Stel Duidelijke Grenzen

Het communiceren van je grenzen op een duidelijke manier toont aan dat je geen disrespect tolereert en dat je waarde hecht aan je emotionele welzijn. Het stellen en uiten van deze grenzen is een vorm van zelfrespect en een effectieve manier om jezelf te beschermen tegen schadelijk gedrag.

Wanneer je grenzen stelt, informeer je de andere persoon over wat wel en niet acceptabel is in je relatie. Dit helpt toekomstige kwetsingen te voorkomen door duidelijk te maken welke acties of woorden je niet zult tolereren. Bijvoorbeeld, als iemand vaak denigrerende opmerkingen over je maakt, is het belangrijk om assertief te zeggen: “Ik accepteer niet dat je zo tegen me praat.”

Focus op Oplossingen, Niet op Problemen

Een effectieve manier om te reageren op mensen die je kwetsen, is door het gesprek te richten op praktische oplossingen in plaats van te blijven hangen bij de belediging. Door je te concentreren op oplossingen, vermijd je de negatieve spiraal van wrok en boosheid en werk je proactief aan het constructief oplossen van de situatie.

Wanneer iemand je kwetst, is het natuurlijk om gefrustreerd te raken en de belediging keer op keer te willen bespreken. Echter, door je te richten op het probleem, kunnen negatieve gevoelens verergeren en kan er geen echte vooruitgang worden geboekt. Probeer in plaats daarvan de oorzaak van het probleem te begrijpen en manieren te zoeken om het op te lossen.

Gebruik Humor

Reageren met een grap of geestige opmerking kan de spanning verminderen door te laten zien dat je de belediging niet serieus neemt en dat je er niet gemakkelijk door wordt geschokt. Humor heeft de kracht om de dynamiek van de interactie te veranderen en een moment van confrontatie om te zetten in een beheersbare en lichtere situatie.

Wanneer je met humor reageert, doorbreek je de negatieve cyclus die de ander probeert te creëren. Vaak verwachten degenen die je kwetsen een reactie van boosheid of verdriet, en door humoristisch te reageren, breng je de aanvaller in verwarring en verminder je de impact van de belediging.

Ontwikkel Veerkracht

Om deze vitale vaardigheid te ontwikkelen, is het belangrijk om zelfreflectie te beoefenen. Neem de tijd om na te denken over je ervaringen en emoties. Het begrijpen van hoe en waarom bepaalde situaties je beïnvloeden, kan je helpen effectievere copingmechanismen te ontwikkelen. Daarnaast helpt het behouden van een positieve kijk en het proberen uitdagingen als groeimogelijkheden te zien, je vermogen te versterken om toekomstige problemen aan te pakken.

Een ondersteunend netwerk van vrienden, familie of professionals opbouwen is ook essentieel in moeilijke tijden. Met iemand praten die je vertrouwt, kan helpen om gevoelens te verwerken en oplossingen te vinden. Zorg dragen voor je fysieke en mentale gezondheid door te sporten, een uitgebalanceerd dieet te volgen en goed te slapen, is fundamenteel voor het behouden van je veerkracht.

Vermijd Onnodige Confrontaties

Weten wanneer het beter is om je terug te trekken uit een situatie dan een confrontatie aan te gaan, kan een teken van wijsheid en zelfbeheersing zijn. In veel gevallen kan aandringen op een confrontatie de situatie verder verergeren, wat leidt tot meer stress en negatieve emoties zonder een positieve oplossing te bieden.

Door ervoor te kiezen je terug te trekken uit een mogelijk conflict, geef je prioriteit aan je gemoedsrust en emotioneel welzijn. Dit betekent niet dat je de belediging accepteert of het ongepaste gedrag van de ander goedkeurt; het betekent dat je ervoor kiest om de negativiteit en vijandigheid niet te voeden, en je energie te bewaren voor situaties die er echt toe doen.

Verbeter Jezelf

Constant streven naar verbetering van je vaardigheden en capaciteiten is een effectieve manier om te laten zien dat je niet negatief wordt beïnvloed door de acties of woorden van anderen. Door dit te doen, versterk je niet alleen jezelf, maar geef je ook een duidelijk signaal van veerkracht en vastberadenheid.

Wanneer je je energie richt op persoonlijke ontwikkeling, of het nu gaat om onderwijs, nieuwe vaardigheden, fysieke activiteiten of hobby’s, bouw je een sterkere en zelfverzekerdere versie van jezelf op. Deze focus op zelfverbetering transformeert pijn in motivatie, waardoor een negatieve ervaring een katalysator voor groei wordt.

Reflecteer Voordat je Beslissingen Neemt

Een moment nemen om na te denken voordat je reageert, voorkomt impulsieve reacties die de situatie kunnen verergeren en negatieve gevolgen kunnen hebben. Deze benadering bevordert kalmte en rationaliteit, waardoor je de beste actie kunt kiezen op basis van logica in plaats van de emoties van het moment.

Wanneer iemand je kwetst, is de instinctieve reactie misschien onmiddellijk en gevuld met emoties zoals boosheid, frustratie of verdriet. Echter, deze impulsieve reacties verergeren vaak de situatie en kunnen leiden tot nog grotere conflicten. Door te pauzeren en na te denken, geef je jezelf de kans om de situatie helderder en objectiever te beoordelen.

Ook lezen:

5 Argumenten Tegen de Seksuele Revolutie: Tijd Voor Een Nieuwe Gids voor Seks in de 21e Eeuw

Hoe Echt Authentiek te Zijn met de Inzichten van Carl Jung

Farmaceutische bedrijven verzinnen vrouwenziekte

Hypergamie in de dating wereld, waarom vrouwen (bijna) altijd omhoog daten

Het Spotlight Effect

Veelgestelde Vragen

Hoe ga ik om met mensen die me opzettelijk willen kwetsen?

Het is belangrijk om kalm te blijven en niet te reageren op provocaties. Door zelfbeheersing te tonen, neem je de macht van de ander weg en behoud je je eigen waardigheid.

Wat zijn effectieve manieren om te reageren op kwetsende opmerkingen?

Effectieve manieren om te reageren zijn onder andere het negeren van de opmerking, vriendelijk blijven, of het gebruiken van humor. Deze methoden laten zien dat je emotioneel sterk bent en niet gemakkelijk uit balans raakt.

Hoe kan ik veerkracht ontwikkelen tegen negatieve invloeden?

Je kunt veerkracht ontwikkelen door zelfreflectie te beoefenen, een ondersteunend netwerk op te bouwen, en goed voor je fysieke en mentale gezondheid te zorgen. Focus op persoonlijke groei en zie uitdagingen als kansen om sterker te worden.

Filosofen breken al eeuwenlang hun hoofd over deze existentiële vragen. Het idee dat jij misschien het enige bewuste wezen in het universum bent, wordt solipsisme genoemd.

Het klinkt als science fiction, maar eigenlijk is het een serieus filosofisch vraagstuk. Hoe kunnen we ooit zeker weten dat andere mensen ook een bewustzijn hebben? Of dat de wereld om ons heen echt bestaat en niet slechts een illusie is? Laten we eens dieper in dit fascinerende onderwerp duiken.

Alvast 5 van de belangrijkste punten

De oorsprong van twijfel: Descartes’ methode

Om te begrijpen waar het idee van solipsisme vandaan komt, moeten we terug naar de 17e eeuw. De Franse filosoof René Descartes besloot toen om aan alles te twijfelen wat hij dacht te weten. Hij wilde ontdekken of er iets was waaraan hij absoluut niet kon twijfelen. Na veel piekeren kwam hij uit bij zijn beroemde uitspraak: “Cogito, ergo sum” – “Ik denk, dus ik besta”.

Descartes redeneerde dat zelfs als alles om hem heen een illusie zou zijn, hij in ieder geval zeker wist dat hij bestond als denkend wezen. Anders zou er immers niemand zijn om al die twijfels te hebben! Maar hiermee ontstond ook een nieuw probleem: hoe kon hij zeker weten dat er nog iets anders bestond buiten zijn eigen bewustzijn? Dit vormde de basis voor het solipsisme.

Het probleem van andere “bewustzijnen”

Stel je voor dat je ‘s ochtends wakker wordt en ontdekt dat iedereen om je heen zich gedraagt als een robot. Ze reageren precies zoals je zou verwachten, maar je kunt niet met zekerheid zeggen of ze echt een innerlijke belevingswereld hebben zoals jij. Dit gedachte-experiment illustreert het “probleem van andere geesten”, een centraal vraagstuk binnen het solipsisme.

Hoe weten we eigenlijk dat andere mensen ook bewustzijn hebben? We kunnen hun gedrag observeren en aannemen dat ze net als wij denken en voelen. Maar we kunnen nooit rechtstreeks ervaren wat er in hun hoofd omgaat. Dit is wat filosofen de principiële privacy van ervaringen noemen. Onze innerlijke wereld lijkt ontoegankelijk voor anderen.

De rol van taal en communicatie

Gelukkig is er een krachtig argument tegen solipsisme: het bestaan van taal. We communiceren dagelijks met anderen en begrijpen elkaar. Deze gedeelde betekenis impliceert dat er een wereld bestaat buiten onze eigen bewustzijn. De filosoof Ludwig Wittgenstein beargumenteerde dat een privétaal, alleen begrijpelijk voor onszelf, onmogelijk is.

Taal is per definitie een sociaal fenomeen. Het feit dat we überhaupt kunnen nadenken over solipsisme en er woorden voor hebben, suggereert al dat er een gedeelde realiteit is waarin deze ideeën bestaan. Dit maakt het solipsisme tot een paradoxale theorie: om het te formuleren, moeten we al aannemen dat er een wereld buiten onszelf bestaat.

Leven met onzekerheid

Hoewel het solipsisme filosofisch gezien moeilijk te weerleggen is, leven we in de praktijk alsof andere mensen en de wereld om ons heen echt bestaan. We bouwen relaties op, maken plannen en streven doelen na. Het zou onhoudbaar zijn om constant te twijfelen aan de realiteit van alles om ons heen.

Misschien is de les die we kunnen trekken uit het solipsisme dat absolute zekerheid over de wereld buiten onszelf onmogelijk is. We moeten leren leven met een zekere mate van epistemologische bescheidenheid – het besef dat onze kennis altijd beperkt en feilbaar is. Tegelijkertijd hoeft dit ons niet te verlammen. We kunnen vertrouwen op onze ervaringen en de gedeelde werkelijkheid die we met anderen construeren.

Conclusie

Het solipsisme daagt ons uit om kritisch na te denken over wat we echt kunnen weten. Hoewel het een fascinerende gedachte-experiment is, blijkt het in de praktijk onhoudbaar. Onze dagelijkse ervaringen en interacties met anderen suggereren sterk dat er een gedeelde realiteit bestaat buiten onze eigen bewustzijn.

Uiteindelijk kunnen we misschien nooit met absolute zekerheid bewijzen dat we niet alleen zijn in het universum. Maar door open te staan voor de rijkdom aan ervaringen en perspectieven om ons heen, creëren we een betekenisvolle werkelijkheid die de moeite waard is om in te geloven en te leven. En is dat niet waardevoller dan eenzame zekerheid?

Geraadpleegde bronnen:

• Ayer, A. J. The Problem of Knowledge. Penguin, 1956. – Boek over epistemologische vraagstukken.
• Beck, K. “De re Belief and Methodological Solipsism,” in Thought and Object – Essays in Intentionality (ed. A. Woodfield). Clarendon Press, 1982. – Essay over solipsisme en intentionaliteit.
• Dancy, J. Introduction to Contemporary Epistemology. Blackwell, 1985. – Inleiding tot moderne epistemologie.
• Descartes, R. Discourse on Method and the Meditations (trans. F. E. Sutcliffe). Penguin, 1968. – Klassieke tekst over methodologische twijfel.
• Devitt, M. Realism and Truth. Blackwell, 1984. – Onderzoek naar realisme en waarheid.
• Hacker, P.M.S. Insight and Illusion. O.U.P., 1972. – Analyse van Wittgenstein’s filosofie.
• James, W. Radical Empiricism and a Pluralistic Universe. E.P. Dutton, 1971. – Verzameling essays over empirisme en pluralisme.
• Kenny, A. Wittgenstein. Penguin, 1973. – Overzicht van Wittgenstein’s filosofische ontwikkeling.
• Locke, J. Essay Concerning Human Understanding (ed. A.C. Fraser), Dover, 1959. – Klassieke verhandeling over menselijke kennis.
• Malcolm, N. (a) Problems of Mind: Descartes to Wittgenstein. Allen & Unwin, 1971. – Discussie over problemen van de geest.

Toon meer bronnen

Ook lezen:

Hoe Echt Authentiek te Zijn met de Inzichten van Carl Jung

Ben jij een Hoog Gevoelig Persoon? Dan herken jij je in deze 14 bijzondere eigenschappen

Stoïcisme En Emotie: Onderdruk Je Gevoelens Niet, Maar Doe In Plaats Daarvan Dit..

De Stoïcijnse Belofte: Wat is Stoïcisme? Uitleg en 9 Stoïsche Oefeningen

Intelligentie versus Wijsheid: Is Slim Zijn Hetzelfde als Wijs Zijn?

Veelgestelde vragen

Wat is het verschil tussen solipsisme en scepticisme?

Solipsisme gaat verder dan scepticisme. Waar scepticisme twijfelt aan onze kennis van de buitenwereld, stelt solipsisme dat alleen het eigen bewustzijn zeker bestaat. Scepticisme laat ruimte voor de mogelijkheid van kennis, solipsisme sluit dit principieel uit.

Zijn er filosofen die het solipsisme verdedigen?

Er zijn weinig filosofen die het solipsisme als serieuze positie verdedigen. De meesten zien het als een interessant gedachte-experiment of als een probleem dat overwonnen moet worden. Filosofen als George Berkeley kwamen dicht in de buurt, maar vermeden uiteindelijk de extreme conclusies van het solipsisme.

Hoe verhoudt solipsisme zich tot moderne wetenschap?

De moderne wetenschap gaat uit van een objectief bestaande werkelijkheid die bestudeerd kan worden. Solipsisme is daarom onverenigbaar met wetenschappelijke methoden. Toch hebben sommige interpretaties van kwantummechanica geleid tot hernieuwde discussies over de rol van het bewustzijn in de realiteit.

Kan artificiële intelligentie het probleem van andere “bewustzijnen” oplossen?

AI brengt nieuwe vragen met zich mee over bewustzijn en intelligentie. Als we ooit een AI creëren die niet te onderscheiden is van een menselijk bewustzijn, zou dit het probleem van andere “bewustzijnen” kunnen compliceren. Het lost het fundamentele filosofische vraagstuk echter niet op.

Hoe kan ik omgaan met solipsistische gedachten in het dagelijks leven?

Als je worstelt met solipsistische gedachten, kan het helpen om je te richten op betekenisvolle relaties en ervaringen. Praten met anderen over je gedachten kan ook helpen. Bij ernstige twijfels aan de realiteit is het verstandig om professionele hulp te zoeken, omdat dit een symptoom kan zijn van bepaalde psychische aandoeningen.

Heb je ooit iemand horen zeggen dat ze een ESTP of een INTJ zijn en je afgevraagd wat die cryptische letters betekenen? Deze mensen verwijzen naar hun persoonlijkheidstype gebaseerd op de MBTI (Myers-Briggs Type Indicator).

De MBTI is een instrument voor zelfbeoordeling om iemands persoonlijkheidstype, sterke punten en voorkeuren te identificeren. Tegenwoordig is de MBTI een van de meest gebruikte psychologische instrumenten wereldwijd.

Wat is MBTI (Myers-Briggs Type Indicator)?

De Myers-Briggs Type Indicator (MBTI) is een psychologisch hulpmiddel ontworpen om de voorkeuren van je persoonlijkheid te meten en individuen in te delen in een van de 16 verschillende persoonlijkheidstypes.

Het is gebaseerd op de theorieën van de Zwitserse psychiater Carl Jung en werd ontwikkeld door Katharine Cook Briggs en haar dochter Isabel Briggs Myers in het midden van de twintigste eeuw.

De MBTI is een instrument voor zelfbeoordeling om iemands persoonlijkheidstype, sterke punten en voorkeuren te identificeren. Tegenwoordig is de MBTI een van de meest gebruikte psychologische instrumenten wereldwijd.

De Vier Dichotomieën van MBTI

De MBTI beoordeelt persoonlijkheid op basis van vier dichotomieën, die elk een voorkeur vertegenwoordigen:

1. Extraversie (E) vs. Introversie (I)

Deze dimensie weerspiegelt waar individuen hun energie op richten: naar buiten, op mensen en activiteiten (Extraversie), of naar binnen, op gedachten en ideeën (Introversie).

2. Waarnemen (S) vs. Intuïtie (N)

Deze dimensie heeft betrekking op hoe individuen informatie opnemen. Degenen met een Waarnemen-voorkeur vertrouwen op concrete en feitelijke informatie, terwijl degenen met een Intuïtie-voorkeur de voorkeur geven aan interpretatie en het toevoegen van betekenis aan informatie.

3. Denken (T) vs. Gevoel (F)

Deze dimensie weerspiegelt hoe individuen beslissingen nemen. Degenen met een Denken-voorkeur baseren beslissingen op logica en objectieve analyse, terwijl degenen met een Gevoel-voorkeur rekening houden met de impact op mensen en speciale omstandigheden.

4. Oordelen (J) vs. Observeren (P)

Deze dimensie heeft betrekking op hoe individuen omgaan met de buitenwereld. Degenen met een Oordelen-voorkeur houden van structuur en orde en hebben de voorkeur om zaken beslist te hebben, terwijl degenen met een Observeren-voorkeur flexibeler en aanpasbaar zijn en de voorkeur geven aan meegaan met de stroom.

Door deze voorkeuren te combineren, worden individuen toegewezen aan een vierletterig type, zoals ISTJ (Introvert, Waarnemen, Denken, Oordelen) of ENFP (Extraverte, Intuïtief, Gevoel, Observeren). 

De MBTI wordt veel gebruikt in verschillende omgevingen, waaronder persoonlijke ontwikkeling, loopbaanbegeleiding en teamontwikkeling. Als je een life coach of yoga-goeroe bent, moet je het concept van de Myers-Briggs Type Indicator kennen.

Geschiedenis van de Myers Briggs Type Indicator (MBTI)

Gefascineerd door Jung’s theorie van psychologische types, realiseerden Myers en Briggs zich dat de theorie praktische toepassingen zou kunnen hebben. Tijdens de Tweede Wereldoorlog begonnen ze met het onderzoeken en ontwikkelen van een indicator die kon worden gebruikt om individuele verschillen te begrijpen.

Myers creëerde de eerste pen-en-papier versie van de inventaris in de jaren 1940 en begon de test uit te proberen op vrienden en familie. Ze bleven het instrument volledig ontwikkelen gedurende de volgende twee decennia.

Doe de test nu: Myers-Briggs Type Indicator Test (MBTI)

Werking van de MBTI Test

Wanneer je de MBTI doet, krijg je vragen of stellingen voorgelegd. De vragen bestrijken verschillende aspecten van je gedrag, voorkeuren en denkprocessen. Het is ontworpen om te meten:

• hoe je je verhoudt tot de wereld om je heen
• waar je je energie vandaan haalt
• wat je aangeboren gedragingen zijn

Voor elke vraag kies je het antwoord dat het dichtst bij je gevoelens, houdingen en gedragingen aansluit. Deze classificatie biedt inzichten in je natuurlijke neigingen en gedragspatronen. De Myers-Briggs persoonlijkheidstest wijst 1 van 16 categorieën toe op basis van de antwoorden. Elk van deze wordt geïdentificeerd door een vierletterig systeem dat je dominante eigenschappen aangeeft op basis van deze schalen:

• extraversie versus introversie
• waarnemen versus intuïtie
• denken versus gevoel
• oordelen versus observeren

Aangezien categorieën gebaseerd zijn op het rapport over je interesses, voorkeuren en neigingen, bepaalt de MBTI-test welke andere persoonlijkheidstypes vergelijkbare interesses of voorkeuren hebben en of ze compatibel met je zijn.

Myers-Briggs Type Indicator Theorie

Zoals eerder besproken, is de Myers-Briggs Type Indicator een persoonlijkheidsinventaris gebaseerd op Carl Jung’s psychologische theorieën. Het richt zich op 4 belangrijke gebieden:

• Extraversie vs. Introversie,
• Waarnemen vs. Intuïtie,
• Denken vs. Gevoel,
• Oordelen vs. Observeren

De MBTI helpt individuen zichzelf en anderen beter te begrijpen. Het kan worden gebruikt in verschillende omgevingen, waaronder onderwijs, bedrijfsleven en therapie. De MBTI kan mensen ook helpen begrijpen hoe ze communiceren, leren en met anderen samenwerken.

De MBTI is geen test met goede of foute antwoorden. Het is een hulpmiddel dat mensen helpt zichzelf en anderen beter te begrijpen.

Er zijn 16 persoonlijkheidstypes in de MBTI. Elk bevat een letter voor elke kant van de 4 schalen waarmee een individu zich het meest identificeert. De letters volgen altijd dezelfde volgorde, en de schalen worden afgekort met de onderstaande letters:

• Introversie-extraversie wordt weergegeven door I of E
• Waarnemen-intuïtie wordt weergegeven door S of N
• Denken-gevoel wordt weergegeven door T of F
• Oordelen-observeren wordt weergegeven door J of P

Elke schaal functioneert als een spectrum. Hoewel een persoonlijkheid misschien niet perfect in één type past, vertegenwoordigt de vierletterige typecode de kant van elke van de 4 schalen waar een persoon het dichtst bij past.

Geen enkel persoonlijkheidstype is superieur aan de anderen. Elk geeft de voorkeuren, sterktes en zwaktes van een persoon aan.

Doe de test nu: Myers-Briggs Type Indicator Test (MBTI)

16 Persoonlijkheidsprofielen in de MBTI

De MBTI categoriseert individuen in een van de 16 persoonlijkheidstypes van Myers-Briggs op basis van hun voorkeuren over de 4 dichotomieën.

Hier zijn de 16 persoonlijkheidstypes van Briggs Myers, samen met korte beschrijvingen van elk:

1. ISTJ – De Inspecteur: Introvert, waarnemen, denken, oordelen, praktisch, detailgericht, georganiseerd en betrouwbaar.
2. ISFJ – De Beschermer: Introvert, waarnemen, gevoel, oordelen, medelevend, zorgzaam, verantwoordelijk en loyaal.
3. INFJ – De Counselor: Introvert, intuïtief, gevoel, oordelen, inzichtelijk, empathisch, creatief en idealistisch.
4. INTJ – De Strateeg: Introvert, intuïtief, denken, oordelen, strategisch, analytisch, onafhankelijk en visionair.
5. ISTP – De Vakman: Introvert, waarnemen, denken, observeren, pragmatisch, aanpasbaar, logisch en praktisch ingesteld.
6. ISFP – De Componist: Introvert, waarnemen, gevoel, observeren, artistiek, gevoelig, spontaan en empathisch.
7. INFP – De Genezer: Introvert, intuïtief, gevoel, observeren, idealistisch, creatief, medelevend en introspectief.
8. INTP – De Architect: Introvert, intuïtief, denken, observeren, analytisch, innovatief, intellectueel en onafhankelijk.
9. ESTP – De Dynamo: Extraverte, waarnemen, denken, observeren, energiek, actiegericht, vindingrijk en avontuurlijk.
10. ESFP – De Performer: Extraverte, waarnemen, gevoel, observeren, uitgaand, spontaan, levenslustig en mensgericht.
11. ENFP – De Kampioen: Extraverte, intuïtief, gevoel, observeren, enthousiast, creatief, empathisch en fantasierijk.
12. ENTP – De Visionair: Extraverte, intuïtief, denken, observeren, inventief, nieuwsgierig, analytisch en aanpasbaar.
13. ESTJ – De Toezichthouder: Extraverte, waarnemen, denken, oordelen, efficiënt, georganiseerd, verantwoordelijk en praktisch.
14. ESFJ – De Verzorgen: Extraverte, waarnemen, gevoel, oordelen, sociaal, zorgzaam, betrouwbaar en ondersteunend.
15. ENFJ – De Leraar: Extraverte, intuïtief, gevoel, oordelen, charismatisch, medelevend, inspirerend en mensgericht.
16. ENTJ – De Commandant: Extraverte, intuïtief, denken, oordelen, besluitvaardig, strategisch, assertief en doelgericht.

Voordelen van de MBTI

• Bedrijven kunnen leren hoe ze medewerkers beter kunnen ondersteunen, managementvaardigheden kunnen beoordelen en teamwork kunnen bevorderen.
• Coaches kunnen de informatie gebruiken om hun voorkeurscoachingsaanpak te begrijpen.
• Leraren kunnen de leerstijlen van studenten beoordelen.
• Jongvolwassenen en tieners kunnen hun leer-, communicatie- en sociale interactiestijlen beter begrijpen.
• Tieners kunnen bepalen welk beroepsveld het beste bij hen past.
• Individuen kunnen inzicht krijgen in hun gedrag.
• Partners kunnen zichzelf en hun echtgenoten beter begrijpen, wat zorgt voor hechter teamwork en grotere productiviteit.

MBTI en Mentale Gezondheid

Als we praten over persoonlijkheidstypes vanuit het perspectief van de Myers-Briggs Type Indicator (MBTI), is het belangrijk om te observeren hoe individuen navigeren door de complexiteit van hun geest. Naast de persoonlijkheidsarchetypen is het essentieel om de verbinding tussen geestelijk welzijn en onze ademhaling te begrijpen.

Individuen met bepaalde persoonlijkheidstypes zijn gevoeliger voor specifieke stressfactoren of uitdagingen. In deze momenten kan de simpele handeling van bewuste ademhalingstechnieken en pranayama zeer nuttig blijken. 

Bijvoorbeeld, introverte types (I) kunnen troost vinden in momenten van stille introspectie, waarbij diepe, bewuste ademhalingen hen helpen zich in het heden te verankeren.

Aan de andere kant kunnen extraverte individuen (E) de positieve effecten van mindful ademhalen ervaren in sociale situaties, waardoor ze de zintuiglijke prikkels kunnen beheren en een gevoel van balans kunnen behouden. Het integreren van dergelijke ademhalingsbewustzijnspraktijken in ons leven kan waardevol zijn voor het bevorderen van geestelijke gezondheid, ongeacht ons persoonlijkheidstype.

Gebruik van de MBTI Persoonlijkheidstest

1. Leiderschapsontwikkeling

Succesvol leiderschap is cruciaal voor hedendaagse organisaties. Het MBTI-instrument biedt waardevolle inzichten voor de leiders van de organisatie en verdiept het begrip van leiders over hun Myers-Briggs persoonlijkheidstype. De types van degenen die ze leiden helpen hen om beter te managen, betekenisvolle feedback te geven en de prestaties van individuen en teams te verbeteren.

2. Teamontwikkeling

Wanneer mensen hun voorkeuren begrijpen en de sterke punten van anderen in een team erkennen, functioneert het hele team efficiënter. MBTI helpt klanten of medewerkers begrijpen hoe hun persoonlijkheden zich verhouden tot hun bijdragen en effectiviteit als team.

3. Loopbaanontwikkeling

Veel aspecten van het kiezen en managen van een loopbaan hebben te maken met het persoonlijkheidstype van een individu. MBTI bevat interactieve oefeningen die persoonlijkheidstypes en loopbaan matching verkennen. Het omvat ook vormen van doelstelling en besluitvorming.

Doe de test nu: Myers-Briggs Type Indicator Test (MBTI)

Conclusie

De MBTI-beoordeling heeft een intuïtief, herkenbaar en eenvoudig toepasbaar platform voor zelfontdekking en diversiteit bewustzijn geboden dat onze medewerkers op alle niveaus in staat stelt om hun eigen en andermans voorkeursstijlen van werk, communicatie en samenwerking beter te begrijpen.

Ook lezen:

Ongewone Dingen Die Sigma Mannen Doen Die Iedereen Verbazen

9 Eigenschappen Van De Ideale Partner Voor Een Sigma Man

12 onweerstaanbare persoonlijkheidstrekken van buitengewoon sympathieke mensen

Sigma versus Alfa: 9 Redenen Waarom Alfa-mannen Moeite Hebben met Sigma-mannen

Waarom De Millennials Zo Weinig Doorzettingsvermogen Hebben

Veelgestelde Vragen

Wat is de MBTI?

De MBTI (Myers-Briggs Type Indicator) is een persoonlijkheidstest die helpt om iemands persoonlijkheidstype te identificeren.

Hoe werkt de MBTI test?

De MBTI test meet je voorkeuren in vier dichotomieën: extraversie vs. introversie, waarnemen vs. intuïtie, denken vs. gevoel, en oordelen vs. observeren.

Wat zijn de 16 persoonlijkheidstypes?

De 16 persoonlijkheidstypes van de MBTI zijn combinaties van de vier dichotomieën, zoals ISTJ, ENFP, en INTJ.

Hoe kan de MBTI test helpen in het dagelijks leven?

De MBTI test helpt bij zelfontdekking en begrip van anderen, wat nuttig kan zijn in persoonlijke relaties, loopbaankeuze en teamontwikkeling.

Is er wetenschappelijk bewijs voor de MBTI?

Hoewel de MBTI veel gebruikt wordt, is er gemengde wetenschappelijke steun voor de betrouwbaarheid en validiteit van de test.

Iedereen heeft deze donkere kant, maar de meeste mensen zijn zich er niet van bewust. Dit is een van de belangrijkste zaken die Jung tijdens zijn carrière als psychoanalyticus aan het licht heeft gebracht.

Dr. Jung, samen met Sigmund Freud en Alfred Adler, was een van de grondleggers van de moderne psychologie of psychoanalyse. Na enige tijd scheidde Jung zich van de leer van Freud om zijn eigen overtuigingen na te streven. Hij richtte zijn eigen school voor psychologie op naast het veld van analytische psychologie.

Enkele van Jung’s gepubliceerde boeken zijn:

• Psychologie van het Onbewuste
• De Mens en Zijn Symbolen
• De Archetypen en het Collectief Onbewuste
• De Moderne Mens Op Zoek Naar Een Ziel
• De Psychologie van de Overdracht
• Herinneringen, Dromen en Gedachten
• De Relatie Tussen Het Ego en Het Onbewuste
• Het Zelf en de Psyche

Een van Jung’s belangrijkste leerstellingen ging over het zelf en de psyche. De psyche is wat sommige mensen als onze ziel of geest beschouwen en omvat zowel ons bewustzijn als ons onbewuste. Het zelf is de psyche en al haar potentieel, de totaliteit van wie je bent en wie je zou kunnen worden. Ons bewustzijn bevat alles waar we ons van bewust zijn, terwijl het onbewuste alles herbergt waarvan we ons niet bewust zijn.

Jung werd immens beroemd door zijn theorie over het individuatieproces, een bijna stapsgewijs plan dat probeert het potentieel van je psyche te vervullen door het onbewuste bewust te maken. Het belangrijkste deel van het onbewuste om je op te focussen voor deze praktijk is wat Jung “De Schaduw” noemde, oftewel je donkere kant.

Je Donkere Kant Kan Je Ware Zelf Onthullen

Carl Jung zegt: “Geen nobele, goed gegroeide boom heeft ooit zijn donkere wortels verloochend, want hij groeit niet alleen omhoog maar ook naar beneden.” Een bepalend deel van je schaduw is het feit dat je het niet kent, daarom wordt het de schaduw genoemd. Alles wat je van jezelf weet, bevindt zich in het licht; alle andere dingen bevinden zich in de schaduwen.

Om je donkere kant te leren kennen, is het cruciaal om licht te werpen op je schaduw. Het negeren van je onbewuste, en met name de schaduw, is zeer gevaarlijk. Wanneer je je slechte eigenschappen onderdrukt, zullen ze altijd op onverwachte en oncontroleerbare momenten weer naar boven komen. Bijvoorbeeld, het onderdrukken van je woede zal resulteren in plotselinge uitbarstingen.

De Schaduw Kan Je Advies Geven

Volgens Jung wordt niemand verlicht door zich figuren van licht voor te stellen, maar door de duisternis bewust te maken. Sta je nieuwe vriend, de schaduw, toe om je af en toe advies te geven. Hoe graag je ook wilt dat het niet waar is, je schaduw maakt deel uit van jou en elke kant van jezelf kan in verschillende situaties nuttig zijn. Bijvoorbeeld, je schaduw kan bestaan uit hebzucht, woede, kinderachtigheid en luiheid.

Wat positieve kwaliteiten kunnen deze eigenschappen met zich meebrengen? Een hebzuchtige vriend kan je inspireren om niet tevreden te zijn met minder dan je verdient. Woede kan nuttig zijn als basis voor eerlijkheid en rechtvaardigheid, en je laten opkomen voor jezelf. Kinderen kunnen je laten genieten van de kleine dingen in het leven, en een luie vriend kan je leren hoe je moet ontspannen.

Je Donkere Kant Kan Je Uniek Maken

Jung zei: “Bewust worden van je schaduw is de essentiële voorwaarde voor zelfkennis.” Je schaduw leren kennen betekent een hele nieuwe kant van jezelf leren kennen, wat je kan helpen je meest authentieke en unieke zelf te worden. Het onderdrukken van de schaduw vraagt om veel pretenderen. Mensen die hun schaduw het hardst negeren, zijn vaak de meest onauthentieke mensen.

De schaduw herbergt vaak de eigenschappen die het meest uniek voor ons zijn, omdat anders zijn ons bang maakt. Door deze eigenschappen te omarmen, kun je je ware zelf worden en trots zijn op je uniciteit. Dit helpt je om creatieve oplossingen te bedenken die uniek voor jou zijn.

Je Donkere Kant Kan Je Tegenspreken

In de woorden van Jung: “Pas op voor onverdiende wijsheid.” Zoals bij elke vriend, zullen jij en je schaduw soms ruzie maken. Allereerst, wanneer je je schaduw niet erkent, zal het je schaden. Het verkennen van de schaduw is een voortdurend proces, net als elke vriendschap. De relatie met je schaduw vereist constante inspanning en werk.

Een verwaarloosde schaduw zal zich op verschillende manieren uiten: ongepaste onderbuikgevoelens, uitbarstingen, oneerlijke oordelen naar anderen en zelfbewustzijn. Zelfs na acceptatie en integratie van je schaduw kan het je nog steeds bedriegen. De gevoelens die je ervaart als gevolg van je schaduw kunnen misleidend zijn. Het is jouw taak om niet blindelings naar je schaduw te luisteren, maar het zo nu en dan wel tegen te spreken.

Ook lezen:

Wat Maakt De Sigma Man Anders Dan Andere Mannen

9 Eigenschappen Van De Ideale Partner Voor Een Sigma Man

Stoïcisme Betekent Niet Het Uitschakelen Van Je Emoties

What you resist persist!

Ontdek De 9 Eigenschappen Die Iedere Sigma Man Verlangt In Zijn Perfecte Partner

Veelgestelde Vragen

Wat bedoelt Carl Jung met de donkere kant?

Carl Jung verwijst naar de donkere kant als de schaduw, het deel van de psyche dat negatieve eigenschappen bevat waarvan we ons meestal niet bewust zijn.

Waarom is het belangrijk om je schaduw te kennen?

Het kennen van je schaduw is essentieel voor zelfkennis en persoonlijke groei. Het helpt je authentieker te worden en voorkomt onverwachte negatieve uitbarstingen.

Hoe kan je je schaduw integreren volgens Jung?

Volgens Jung kun je je schaduw integreren door bewust te worden van je onbewuste negatieve eigenschappen en deze te accepteren als onderdeel van jezelf.

Wat zijn enkele voordelen van het omarmen van je schaduw?

Door je schaduw te omarmen, kun je creatieve oplossingen bedenken, authentieker leven en beter omgaan met negatieve emoties.

Wat is individuatie in Jung’s theorie?

Individuatie is het proces van het vervullen van het potentieel van je psyche door het onbewuste bewust te maken en zo je ware zelf te worden.

Maar in werkelijkheid zijn tekenen van hoge intelligentie veel subtieler en soms ronduit eigenaardig.

Ze worden niet altijd gevonden in grootse prestaties, maar in eigenaardige gewoontes die omstanders ongewoon of zelfs vreemd kunnen vinden.

Hier zijn 7 verrassend onconventionele gewoontes die wijzen op een hoger niveau van intelligentie. Ze lijken misschien vreemd, maar elke gewoonte heeft een intrigerende reden en verhaal erachter.

1. Dagdromen

Je hebt vast wel eens op school op je kop gekregen omdat je uit het raam staarde terwijl je op de les had moeten letten.

Wat mensen vaak niet begrijpen, is dat dagdromen een krachtig teken van intelligentie kan zijn.

Hoewel het lijkt alsof de dagdromer gewoon wegdroomt, is dat zelden het geval.

Het proces van dagdromen is een complexe cognitieve handeling waarbij de hersenen scenario’s of concepten voorstellen, construeren en uitspelen.

Interessant genoeg blijkt uit een studie gepubliceerd in het tijdschrift “Neuropsychologia” dat dagdromers een groter werkgeheugen hebben, wat betekent dat ze meerdere gedachten tegelijkertijd kunnen verwerken.

Dit maakt hen bijzonder effectief in het oplossen van problemen en strategische planning. Dus de volgende keer dat je iemand ziet dagdromen, oordeel dan niet te snel.

Ze kunnen bezig zijn met het oplossen van een probleem waarvan jij niet eens wist dat het bestond!

2. Constante nieuwsgierigheid

“Nieuwsgierigheid kan je duur komen te staan,” zegt men wel eens. Maar in het domein van intelligentie is nieuwsgierigheid vaak de levensader van ontdekking en innovatie.

Zeer intelligente mensen vertonen vaak een onvermoeibare nieuwsgierigheid naar de wereld om hen heen.

Ze stellen ogenschijnlijk “domme” vragen, maar deze vragen zijn bedoeld om de kern van complexe kwesties te begrijpen.

Deze dorst naar kennis beperkt zich niet tot één specifiek veld. Ze zijn net zo geïnteresseerd in waarom de lucht blauw is als in kwantumfysica of de sociaaleconomische gevolgen van armoede.

Hun geest is constant bezig, zoekend, onderzoekend en vragend over alles wat ze tegenkomen. 🌍

Dit kan voor sommige mensen als een vreemde gewoonte overkomen. Waarom vragen stellen over schijnbaar alledaagse of irrelevante dingen?

Maar onthoud: de zoektocht naar kennis omwille van de kennis zelf is een hoeksteen van intelligentie. Er is altijd een methode in de waanzin, een doel achter de onophoudelijke nieuwsgierigheid.

3. Praten tegen zichzelf

Herinner je je die rare snuiter op school die vaak in zichzelf mompelde en daarmee vreemde blikken van anderen oogstte?

Wel, het blijkt dat ze iets op het spoor waren. Praten tegen zichzelf, ook wel zelfspraak genoemd, is een gewoonte die bij veel zeer intelligente mensen voorkomt.

Nee, het is geen teken van waanzin. Integendeel, zelfspraak kan helpen om gedachten te verduidelijken, het geheugen te consolideren en het leren te versterken.

Het is een methode om gedachten en ideeën te organiseren, bijna zoals hardop denken.

Het verbaal verwerken van informatie stelt de spreker in staat om concepten effectiever te begrijpen en te internaliseren.

Het is alsof je een persoonlijke tutor hebt die precies begrijpt hoe jij het beste leert—en die tutor ben jij!

Einstein, bekend om zijn revolutionaire theorieën, stond erom bekend tegen zichzelf te praten. Hij geloofde dat het hem hielp om zijn gedachten te verduidelijken en complexe ideeën te begrijpen.

Dus de volgende keer dat je iemand ziet mompelen, zijn ze niet per se excentriek of vreemd. Ze kunnen de wereld op hun unieke, intelligente manier aan het verwerken zijn.

4. Genieten van hun eigen gezelschap

Voor sommigen is het idee om alleen te zijn vergelijkbaar met een doodvonnis. Ze gedijen op constante sociale interactie en de energieke buzz van een menigte.

Echter, veel zeer intelligente mensen zoeken vaak de eenzaamheid op en zijn behoorlijk tevreden met tijd alleen doorbrengen.

Dit is niet omdat ze asociaal of verlegen zijn.

Ze begrijpen eerder de waarde van stille introspectie en reflectie, van het nemen van tijd weg van het constante geklets van de wereld om zich te concentreren op hun gedachten en ideeën.

Eenzaamheid geeft hen de gelegenheid om diep in onderwerpen van interesse te duiken, complexe problemen te overdenken en creatief te denken zonder afleiding.

Onthoud dat veel van de grootste uitvindingen, theorieën en kunstwerken in de geschiedenis zijn bedacht in momenten van eenzaamheid.

Dus, als je iemand ziet die ervoor kiest om alleen te dineren, alleen te lezen of gewoon rustig alleen te zitten, betekent dit niet dat ze asociaal zijn.

Ze kunnen gewoon een beetje genialiteit aan het cultiveren zijn. 🌟

5. Nachtbraken

Heb je je ooit afgevraagd waarom sommige mensen onvermoeibaar nachtbrakers zijn, die liever tot laat in de nacht werken?

Deze neiging om een nachtuil te zijn, kan een teken van hoge intelligentie zijn. Onderzoek suggereert dat degenen met hogere IQ’s meer geneigd zijn om nachtelijk actief te zijn dan degenen met een gemiddeld IQ.

De nacht, met zijn rust en stilte, kan een ideale tijd zijn voor diep nadenken en creativiteit.

Het gebrek aan onderbrekingen, telefoontjes of andere afleidingen overdag, stelt de geest in staat vrij te zwerven, problemen op te lossen, ideeën te genereren en nieuwe concepten te bedenken.

Natuurlijk kan deze gewoonte vreemd lijken voor de vroege vogels, die niet begrijpen waarom iemand vrijwillig de schoonheid van de zonsopgang zou missen.

6. Veel lezen!

“Wat, weer een boek? Heb je er niet al genoeg?”

Velen van ons hebben dit waarschijnlijk wel eens gehoord, maar gulzig lezen is een ander teken van hoge intelligentie. En het gaat niet alleen om de hoeveelheid lezen, maar ook om de diversiteit.

Zeer intelligente mensen hebben een onverzadigbare honger naar kennis en ideeën, en boeken zijn vaak hun favoriete manier om deze honger te stillen.

Ze lezen breed over verschillende genres en onderwerpen, dompelen zich onder in verschillende perspectieven en vergroten hun begrip van de wereld.

Hoewel anderen dit misschien als een vreemde obsessie zien, is het belangrijk te onthouden dat elk gelezen boek een stap is naar een breder, meer genuanceerd begrip van onze complexe wereld.

De gewoonte om constant te lezen is niet alleen een manier om aan de werkelijkheid te ontsnappen of de tijd te doden.

Het gaat om het meedogenloos najagen van kennis en begrip, zelfs als anderen de fascinatie niet begrijpen.

7. Gewoonte om te wandelen

Hoewel het zien van iemand die heen en weer loopt je het idee kan geven dat ze angstig of bezorgd zijn, kan het gewoon zijn dat ze diep in gedachten zijn.

Wandelen is een gewoonte die veel zeer intelligente mensen delen.

De handeling van bewegen lijkt creatief denken en probleemoplossing te stimuleren, waardoor het een favoriete gewoonte is voor veel grote geesten.

Verschillende studies hebben aangetoond dat wandelen, vooral buitenshuis, creatieve ideeën stimuleert in real-time en kort daarna.

Het lijkt erop dat de ritmische aard van wandelen helpt om een soort cognitief tempo in te stellen, waardoor gedachten vrijer kunnen stromen.

Charles Dickens liep naar verluidt elke dag kilometers, waarbij hij inspiratie opdeed voor zijn werken.

En filosoof Friedrich Nietzsche zei ooit: “Alle werkelijk grote gedachten worden bedacht tijdens het wandelen.”

Het is een gewoonte die voor anderen misschien zinloos lijkt. Waarom doelloos rondlopen als je comfortabel kunt zitten?

Maar voor degenen die regelmatig aan contemplatieve wandelingen doen, is het een essentieel onderdeel van hun cognitieve gereedschapskist.

Een eenvoudige wandeling is meer dan alleen lichaamsbeweging; het is een reis naar de diepten van je eigen geest.

Opmerkelijke vreemde denkers

Net zoals onconventionele gewoontes geassocieerd worden met hoge intelligentie, staat de geschiedenis vol met opmerkelijk “vreemde” denkers die ongelooflijke dingen hebben bereikt.

Deze individuen trotseerden normen en brachten ideeën voort die de wereld revolutioneerden.

Albert Einstein

Geen lijst van intelligente denkers zou compleet zijn zonder Einstein, wiens relativiteitstheorie ons begrip van de fysica voor altijd veranderde.

Bekend om zijn wilde haar en excentriek gedrag, vertoonde Einstein vaak gewoontes die als eigenaardig werden gezien, zoals zijn eerder genoemde zelfspraak en zijn voorkeur voor eenzaamheid.

Hij werd beroemd geciteerd: “Ik leef in die eenzaamheid die pijnlijk is in de jeugd, maar heerlijk in de jaren van rijpheid.”

Marie Curie

De eerste vrouw die een Nobelprijs won en de enige persoon die in twee verschillende wetenschappelijke velden (Natuurkunde en Scheikunde!!!) een Nobelprijs heeft gewonnen.

Curie stond bekend om haar onwankelbare toewijding aan haar werk, zelfs ten koste van haar gezondheid.

Ze verloor vaak de tijd uit het oog terwijl ze werkte, soms vergat ze te eten of te slapen.

Hoewel anderen haar werkgewoontes als buitensporig ongewoon beschouwden, leidde deze onverdeelde aandacht tot baanbrekende ontdekkingen over radioactiviteit.

Leonardo da Vinci

Een man van vele talenten, da Vinci was een uitvinder, kunstenaar, wetenschapper en schrijver.

Bekend om zijn onverzadigbare nieuwsgierigheid, vulde da Vinci notitieboeken met observaties, schetsen en ideeën.

Hij had ook onconventionele slaappatronen, waarbij hij een polyfasische slaapschema volgde dat bekend staat als de ‘Uberman’s slaapcyclus’, met 20-minuten durende dutjes om de vier uur.

Nikola Tesla

Bekend om zijn belangrijke bijdragen aan het ontwerp van het moderne wisselstroom (AC) elektriciteitsleveringssysteem, had Tesla talloze eigenaardige gewoontes.

Hij was gefixeerd op het getal drie en had een obsessie met netheid, met een afkeer van parels en ronde objecten.

Isaac Newton

Newton, de vader van de zwaartekrachttheorie, was bekend om zijn intensieve werkethiek en afzondering. 📝

Zijn gewoontes waren vaak zo extreem dat hij dagenlang doorwerkte zonder te slapen of te eten. Deze focus leidde echter tot enkele van de meest fundamentele ontdekkingen in de wetenschap.

Laatste woorden

Onze wereld is vol met normen en conventies, maar echte genialiteit ligt vaak buiten de gebaande paden.

Zoals we hebben gezien, kan intelligentie zich manifesteren in eigenaardige gewoontes die velen misschien vreemd vinden.

Omarm je eigenaardigheden en bijzonderheden, want het kunnen je persoonlijke tekenen van genialiteit zijn.

Onthoud: Het zijn vaak de zonderlingen, de dromers en de excentriekelingen die de wereld veranderen.

Dus durf anders te zijn en laat je unieke intelligentie schitteren!

Ook lezen:

Hoe Echt Authentiek te Zijn met de Inzichten van Carl Jung

What you resist persist!

Interoceptie: Hoe Mannen En Vrouwen Signalen Anders Waarnemen

Wat is een Sigma-Vrouw? Haar Persoonlijkheidskenmerken Uitgelegd

Hypergamie in de dating wereld, waarom vrouwen (bijna) altijd omhoog daten

Veelgestelde Vragen

Waarom dagdromen intelligente mensen helpt?

Dagdromen stelt de hersenen in staat om complexe scenario’s te visualiseren en creatieve oplossingen te vinden. Dit proces stimuleert het werkgeheugen en probleemoplossend vermogen.

Hoe draagt nieuwsgierigheid bij aan intelligentie?

Nieuwsgierige mensen zoeken constant nieuwe kennis en inzichten. Deze voortdurende zoektocht naar antwoorden helpt bij het ontwikkelen van een diep begrip van verschillende onderwerpen.

Wat is het nut van praten tegen zichzelf?

Praten tegen zichzelf helpt bij het organiseren van gedachten en versterkt het geheugen. Het verbale proces kan complexe ideeën verduidelijken en beter laten begrijpen.

Waarom geven intelligente mensen de voorkeur aan eenzaamheid?

Eenzaamheid biedt een rustige omgeving voor reflectie en diep nadenken. Dit helpt hen om complexe problemen te overwegen en creatieve oplossingen te bedenken zonder afleidingen.

Wat maakt nachtuilen vaak intelligenter?

De nacht biedt rust en stilte, ideaal voor geconcentreerd denken en creativiteit. Mensen met hogere IQ’s vinden deze periode vaak productiever voor diep nadenken en innovatie.

Wat is het innerlijke kind?

Het innerlijke kind is een essentieel deel van je wezen hier op aarde. Psychologisch gezien is het innerlijke kind een zeer reëel concept. Steeds meer psychologen passen methoden toe om het innerlijke kind te helen, omdat ze zien dat mensen beginnen te genezen zodra ze dit erkennen. Ze beginnen dan hun emotionele trauma’s te helen.

Waar komt het innerlijke kind vandaan?

Het innerlijke kind komt voort uit het onderbewustzijn, dat in de eerste zeven jaar van je leven werd gevormd. Je onderbewustzijn creëert niet alleen je realiteit, maar stuurt ook je gedrag aan. Veel van je gedragingen zijn bewust, maar wanneer het gaat om onbewust gedrag zoals twijfel, angst, en uitstelgedrag, speelt het onderbewustzijn een grote rol.

Als kind had je geen ego om negatieve ervaringen logisch te verwerken, dus verwerkte je ze emotioneel. Dit betekent dat je innerlijke kind je leven de hele tijd heeft bestuurd. Als je niet teruggaat om met je innerlijke kind te werken en te helpen genezen, blijven zij beslissingen voor je maken vanuit een plek van pijn.

Het verschil tussen het innerlijke kind en je schaduwkant

Je schaduwkant is het resultaat van een gekwetst innerlijk kind. Het zijn de lagen van onderdrukking die het innerlijke kind opbouwt om zichzelf te beschermen. Als je bijvoorbeeld jaloers bent op iemand, dan is dat een aspect van je schaduwkant. Maar als je dieper graaft, ontdek je dat die jaloezie voortkomt uit een gevoel van minderwaardigheid, wat een wond van het innerlijke kind is. Hoe meer je de lagen van de schaduw afpelt, hoe dichter je bij je innerlijke kind komt.

Hoe genees je het innerlijke kind?

1. Erken je emoties

Onthoud dat de eerste zeven jaar van je leven je onderbewustzijn en je emoties hebben gecreëerd. Wanneer je emoties voelt en deze onderdrukt, doe je hetzelfde als wat je ouders mogelijk bij jou deden toen je kind was. Het is belangrijk om je emoties te voelen en jezelf te valideren, anders blijf je negatieve emoties opstapelen in je onderbewustzijn. Deze emoties zullen dan in je leven naar buiten lekken.

2. Herinneringstherapie

Deze emoties vinden hun oorsprong in kernherinneringen uit de eerste zeven levensjaren. Via een proces genaamd herinneringstherapie kun je terugkeren naar deze essentiële herinneringen en ze als het ware herschrijven. Door de situaties vanuit een helderder perspectief te bekijken en ze te benaderen met meer zelfcompassie, ontstaat er ruimte voor innerlijke genezing. Eigenlijk herprogrammeer je je kinderperspectief naar een positievere, meer begripvolle visie. Op die manier kun je vrede sluiten met je innerlijke kind en voorbije gebeurtenissen een plek geven die geen blokkades meer vormen.

3. Gebruik de ouder-kind methode

Deze methode draait om het opbouwen van een relatie met je innerlijke kind. Het gaat erom dat je er voor jezelf bent, jezelf valideert en tijd met jezelf doorbrengt. Dit helpt bij het genezen van verwaarlozing en minderwaardigheid. Door activiteiten te doen waar je van geniet en nieuwe dingen te proberen, laat je je innerlijke kind zien dat het veilig is en dat je er voor hen bent.

4. Laat je innerlijke kind overdag vrij

Laat je innerlijke kind niet alleen in donkere tijden naar buiten komen, zoals bij negatieve emoties. Laat het ook overdag spelen en nieuwe dingen ervaren. Wees nieuwsgierig en probeer nieuwe activiteiten. Dit helpt je innerlijke kind te genezen en te bloeien, wat leidt tot een gevoel van vervulling en vreugde in je leven.

Conclusie

Het helen van je innerlijke kind is een diepgaand proces dat begint met het erkennen en valideren van je emoties, het herprogrammeren van oude herinneringen, het opbouwen van een zorgzame relatie met jezelf en het toestaan van je innerlijke kind om vrij te spelen en te ontdekken.

Door deze stappen te volgen, kun je emotionele wonden genezen en een diepere verbinding met jezelf creëren, wat leidt tot een vervullend en vreugdevol leven. Het is een levenslange toewijding die je perspectief op jezelf en je benadering van het leven transformeert, waardoor je innerlijke kind de ruimte krijgt om te bloeien.

Ook lezen:

Narcisten en Narcisme: Symptomen en Tekenen

12 onweerstaanbare persoonlijkheidstrekken van buitengewoon sympathieke mensen

Waarom Sigma-mannen Steeds Vreemder Worden

Mannen & Woede: Oorzaken, Tekenen & Tips voor Woedebeheersing

Wat Gebeurt Er Als Een Sigma Man En Een Narcist Bij Elkaar Komen?

Veelgestelde Vragen

Wat is het innerlijke kind?

Het innerlijke kind is een deel van ons dat onze jeugdherinneringen en emoties vertegenwoordigt. Het speelt een grote rol in ons emotionele welzijn en gedrag.

Waarom is het belangrijk om je innerlijke kind te helen?

Het helen van je innerlijke kind helpt bij het genezen van emotionele trauma’s en creëert een dieper gevoel van zelfacceptatie en emotionele balans.

Hoe herken je een gekwetst innerlijk kind?

Je kunt een gekwetst innerlijk kind herkennen door patronen van angst, twijfel, en negatieve emoties die uit je jeugdherinneringen voortkomen.

Wat is het verschil tussen het innerlijke kind en de schaduwkant?

Het innerlijke kind vertegenwoordigt je jeugdherinneringen en emoties, terwijl de schaduwkant de lagen van onderdrukking zijn die je hebt opgebouwd om jezelf te beschermen tegen pijn.

Hoe gebruik je de ouder-kind methode om je innerlijke kind te helen?

De ouder-kind methode houdt in dat je een zorgzame en liefdevolle relatie met je innerlijke kind opbouwt, jezelf valideert en tijd met jezelf doorbrengt.

Dit is een probleem dat de psychologie over het algemeen heeft gehad. Veel mensen nemen psychologie niet serieus, en met reden, omdat het vol zit met mensen die gewoon zitten te filosoferen en soms ook gewoon proberen te raden wat er in onze hoofden omgaat.

Mensen kunnen gewoon zoveel filosoferen als ze willen, maar in de afgelopen jaren ben ik het werk van mensen zoals Jill Bolte Taylor en Ian McGilchrist tegengekomen die de neurowetenschap van de beide hersenhelften hebben bestudeerd. Hierna realiseerde ik me pas echt goed dat Jung al die tijd dus al een regelrechte genie was.

Nu heb ik altijd een zwak gehad voor Carol Jung omdat ik zelf een beetje een creatieve denker ben. Maar ik ben me er terdege van bewust dat er een probleem is. Dit is een groot probleem binnen de Jungiaanse psychologie omdat het niet bepaald wetenschappelijk onderbouwd is.

Alvast 5 van de belangrijkste punten

De Hersenhelften en Psychologie

Dit deel van de neurowetenschap, dat de verschillen tussen de twee hersenhelften bespreekt, stelt je in staat om door Jung heen te kijken en veel van het onbegrijpelijke te negeren en de kern van wat hij zei te zien. Om dit te illustreren, gebruik ik een voorbeeld uit Jungs werken waar hij therapie doet met een vrouw. De manier waarop de therapie verloopt, onthult veel van de grote ideeën die Jung suggereert en laat ook zien hoe de rechterhersenhelft mogelijk werkt in zijn voorbeelden.

Dit specifieke voorbeeld brengt twee delen van de Jungiaanse psychologie samen die veel mensen abstract en vreemd vinden: ten eerste het idee dat we een onbewuste hebben dat intelligent en creatief is, en ten tweede het feit dat dit onbewuste archetypen produceert. Dit zijn magische symbolen die uit onze hersenen komen. Dit klinkt allemaal leuk en interessant, maar is het echt? Is het tastbaar? Kunnen we dit aan enige wetenschappelijke notie verbinden?

Een Casestudy van Jung

De casestudy die ik ga gebruiken, komt van een vrouw die naar Jung kwam voor therapie. Ze had last van depressie en een midlifecrisis, ze voelde zich vastgelopen in het leven en had haar levenslust verloren. Je kunt hierover lezen in zijn werk ‘The Archetypes and the Collective Unconsious‘, waar hij een reeks tekeningen geeft die deze casus illustreren.

Dus deze vrouw komt binnen en zegt dat ze depressief is en zich ellendig voelt. Jung zegt dat ze samen kunsttherapie moeten doen. Hij zegt dat hij wil dat ze begint te schilderen.

Deze vrouw kon niet schilderen, ze had nog nooit geschilderd in haar leven en was van nature niet creatief. Maar Jung zei nee, ik wil dat je schildert omdat hij haar onbewuste naar boven wilde laten komen. Jung wist dat het onbewuste een manier had om te spreken door onorthodoxe middelen zoals schrijven met je linkerhand of dingen doen die je niet gewend bent, zoals pottenbakken. Door iets nieuws te doen, kan het onbewuste bijna doorbreken. Dit was een begrip dat hij in de loop der jaren had ontwikkeld.

De Hersenhelften in actie

Het onbewuste sluipt door nieuwe ervaringen naar buiten. Zelfs in dit vroege stadium zien we dat Jung intuïtief de principes van de rechterhersenhelft begrijpt. Je hersenen zijn verdeeld in twee helften. Een van de verschillen tussen hen is dat je linkerhersenhelft, wat in wezen je ego is, zich bezighoudt met routines, gewoonten, orde en controle. De rechterhersenhelft schakelt in wanneer je wordt blootgesteld aan nieuwe ervaringen en dingen gaat verkennen.

Wanneer je piano leert spelen, lijkt het erop dat je rechterhersenhelft inschakelt om de dingen in het begin te begrijpen. Naarmate je beter wordt, verschuift het naar je linkerhersenhelft en wordt het een gewoonte. Wanneer je ergens nieuw reist, ervaar je een kinderlijke verwondering. Als je een tijdje in die nieuwe plaats blijft, ontwikkel je routines en gewoonten en dit verschuift naar je linkerhersenhelft en dingen worden minder magisch. Jung wist intuïtief dat hij, om iemands vastgeroeste gewoontes te doorbreken, hen iets nieuws moest laten doen.

De Therapie van Jung

Dus hij zegt tegen deze vrouw dat ze wat tekeningen moet maken. Deze man kreeg betaald om dit te doen. Ze komt binnen en zegt dat ze een zware depressie heeft. Jung zegt: “Ga daar in de hoek wat tekeningen maken.” Deze vrouw had nog nooit geschilderd, dus dit is vreemd voor haar. Ze zegt dit tegen Jung en hij zegt: “Ik wil dat je gaat zitten en bijna probeert te voelen wat je aan het schilderen bent. Probeer gewoon uit je geest te halen wat je geest wil tekenen.”

Ze beschrijft deze ervaring waarin ze tijdens het schilderen een intuïtieve behoefte voelt om iets te schilderen dat haar geest tevreden stelt. Dit is wat ze zelf zegt. Dit is wederom heel typerend voor de rechterhersenhelft. Onze hersenen zijn opgesplitst in twee delen die nauwelijks met elkaar verbonden zijn en ze opereren als aparte persoonlijkheden. Dit suggereert dat je niet één persoon bent, maar eigenlijk uit twee personen bestaat.

Conclusie

Wanneer we het corpus callosum bestuderen, zien we dat het niet zozeer de hersenhelften met elkaar verbindt, maar meer inhibeert. Het corpus callosum werkt als een rem en een gaspedaal, waarbij het de ene hemisfeer uitschakelt om de andere zijn werk te laten doen. Dit is relevant omdat beide helften een eigen kijk op de wereld hebben, maar de rechterhersenhelft kan niet op dezelfde manier praten als de linkerhersenhelft.

Het taalgebruik van de linkerhersenhelft kan de rechterhersenhelft overheersen, waardoor deze laatste subtiel opereert. Jung zou dit begrijpen als het onbewuste dat spreekt. Dit was de rechterhersenhelft die haar perceptie onthulde. Jung moedigde deze vrouw aan om te luisteren naar haar geestesoog, haar rechterhersenhelft, en dit te laten spreken door middel van kunst. Uiteindelijk bleek deze aanpak haar enorm te helpen, wat het belang van de rechterhersenhelft in ons creatieve en genezingsproces benadrukt.

Ook lezen:

Ben jij een Hoog Gevoelig Persoon? Dan herken jij je in deze 14 bijzondere eigenschappen

8 Tekenen Dat Je Een Sigma Man Bent, De Zeldzaamste Van Alle Mannen

Hypergamie: Waarom Vrouwen Gaan Voor Mannen Met Status

De Wetenschap achter Geluk volgens het Stoïcisme

15 Redenen Waarom Sigma-Mannen Het Nieuwe Ideaal Zijn Voor Moderne Vrouwen

Veelgestelde Vragen

Wat zijn de belangrijkste theorieën van Carl Jung?

Carl Jung is bekend om zijn theorieën over het onbewuste, archetypen en de collectieve onbewuste geest. Zijn werk benadrukt de rol van symbolen en dromen in het begrijpen van de psyche.

Waarom werden Carl Jungs theorieën aanvankelijk belachelijk gemaakt?

Jungs theorieën werden vaak als absurd gezien omdat ze weinig wetenschappelijke onderbouwing hadden en ideeën bevatten over magische krachten en archetypen die moeilijk te bewijzen waren.

Hoe hebben moderne neurowetenschappers Jungs werk beïnvloed?

Neurowetenschappers zoals Jill Bolte Taylor en Ian McGilchrist hebben laten zien dat de hersenhelften verschillende functies hebben, wat Jung intuïtief al begreep. Dit heeft geleid tot een herwaardering van zijn ideeën.

Wat is het belang van kunsttherapie in Jungs werk?

Jung gebruikte kunsttherapie om patiënten te helpen hun onbewuste te uiten. Door te schilderen en andere creatieve activiteiten konden patiënten toegang krijgen tot diepere lagen van hun psyche.

Hoe helpt het integreren van hersenhelften bij therapie?

Door de rechter- en linkerhersenhelft te integreren, kunnen mensen een evenwichtiger en creatiever leven leiden. Dit is een kernprincipe in Jungs therapeutische benadering.

Wanneer we door een emotie worden overspoeld — bijvoorbeeld woede — kunnen we er niet zomaar aan ontsnappen. We zijn dan overgeleverd aan die emotie en kunnen alleen wachten tot deze voorbijgaat.

De stoïcijnse filosofen uit de oudheid waren zich hier terdege van bewust. In zijn briljante essay Over Woede (uit Seneca’s Dialogen en Essays) beschrijft Seneca woede bijvoorbeeld als een tijdelijke waanzin:

Want het ontbeert volledig zelfbeheersing, ongeacht de etiquette. Het vergeet verwantschappen en blijft hardnekkig vasthouden aan iets, eenmaal begonnen. Het is doof voor rede en advies, opgewonden door onbenulligheden, en niet in staat waar te nemen wat waarheid en rechtvaardigheid zijn. Het lijkt op een vallende rots die zichzelf en alles wat hij vernielt, verplettert. – Seneca

Omdat de Stoïcijnen emoties als woede zo destructief vonden, is het geen wonder dat ze de reputatie hebben deze te willen onderdrukken.

Seneca, geboren in 4 v.Chr., was een Romeinse stoïcijnse filosoof die keizer Nero onderwees. Zijn invloed op Nero nam echter af, en in 65 n.Chr. werd Seneca gedwongen zelfmoord te plegen vanwege zijn vermeende betrokkenheid bij een complot om Nero te vermoorden — een beschuldiging waarvan hij waarschijnlijk onschuldig was. Zijn kalme, stoïcijnse zelfmoord is het onderwerp geweest van talloze schilderijen, zoals bovenstaande van Peter Paul Rubens uit ca. 1614.

Maar hoewel vaak gedacht wordt dat stoïcisme ons leert onze gevoelens en emoties te onderdrukken — hap op je tanden en houd je sterk! — is het stoïcijnse perspectief subtieler maar belangrijker.

De Stoïcijnen bevelen ons niet aan onze emoties te onderdrukken, maar stellen simpelweg dat we er helemaal geen moeten hebben.

Dit lijkt misschien een bizarre aanbeveling. Wij zijn mensen: hoe kunnen we geen emoties hebben?

Hoe de Stoïcijnen emoties definiëren

Het komt neer op hoe de Stoïcijnen emoties definiëren. We zullen allemaal ervaren wat Seneca beschrijft als ‘eerste bewegingen’: natuurlijke, fysiologische reacties op bepaalde gebeurtenissen.

We kunnen ons geschokt, opgewonden, jubelend of bang voelen. Dit zijn allemaal natuurlijke reacties waar we geen controle over hebben en die ons simpelweg overkomen.

Belangrijk is dat de Stoïcijnen deze niet als emoties beschouwen: het zijn initiële reacties, ‘eerste bewegingen’.

Emoties ontstaan pas als we — door een slecht oordeel — deze eerste bewegingen de vrije loop laten.

Er zijn dus drie stadia bij het ontstaan van emoties:

1. Eerste beweging
2. Oordeel
3. Emotie

We hebben geen controle over het eerste stadium. En als we het derde stadium bereiken, hebben we daar ook geen controle meer.

Het cruciale stadium is dus het tweede: oordeel. We kunnen ons oordeelsvermogen gebruiken om een eerste beweging te stoppen of om onze initiële reacties momentum te laten krijgen en destructieve, oncontroleerbare emoties te worden.

Stel dat we aanvankelijk geschrokken en bang reageren op een spin. Als we vervolgens oordelen dat het maar een klein, onschuldig spinnetje is, er rustig over nadenken, diep ademhalen en besluiten het beestje buiten vrij te laten — dan hebben we succesvol de afgifte van adrenaline door ons lichaam vertraagd en een ‘eerste beweging’ in de kiem gesmoord (terwijl we de kardinale stoïcijnse deugd van moed demonstreerden, goed gedaan!).

Als we echter oordelen dat de angst gerechtvaardigd of zelfs een onderreactie is — ‘oh mijn god, het is een spin en ik haat spinnen, wat moet ik doen, ik ben in groot gevaar’ — dan krijgt de ‘eerste beweging’ momentum. Ons slechte oordeel veroorzaakt dat onze fysiologische reacties intensiveren, en wordt het een volledige emotie van angst. Dan kunnen we niets anders doen dan wachten tot de emotie voorbijgaat, waarbij we irrationeel en oncontroleerbaar handelen.

Het stoïcijnse advies is dus niet dat we ‘eerste bewegingen’ moeten voorkomen — dat zou onmogelijk zijn. Het advies is dat we werken aan het gebruiken van ons oordeelsvermogen om te voorkomen dat zulke bewegingen destructieve emoties worden.

Bang, nerveus, geïrriteerd voelen: dit hoort bij het mens-zijn.

Het idee is dat we ons oordeel gebruiken om deze natuurlijke gevoelens en impulsen te accepteren, en vervolgens aan onszelf duidelijk maken dat we ze niet onze kijk op de wereld, onze gedachten of onze acties hoeven laten vervormen (de vier kardinale stoïcijnse deugden zouden onze enige leidraad moeten zijn: wijsheid, moed, rechtvaardigheid en gematigdheid).

Het is normaal om af en toe geïrriteerd te raken door dingen. Dat hoort erbij. Het wordt een probleem wanneer we onze irritaties routinematig laten uitgroeien tot oncontroleerbare woede.

Dit is wat het betekent om onze emoties te beheersen volgens de Stoïcijnen: niet het onderdrukken of negeren van onze gevoelens, maar het gebruik van ons verstandelijk oordeel om wijselijk perspectief toe te voegen en te voorkomen dat we de controle verliezen.

En, belangrijk, het doel om controle te behouden is niet alleen om onszelf beter te voelen; het is zodat we constructief kunnen blijven handelen en het juiste kunnen doen.

Zoals Seneca schrijft:

Een emotie bestaat er dus niet in dat men bewogen wordt door de schijn van dingen, maar in het toegeven eraan en het opvolgen van deze toevallige impuls. Want als iemand veronderstelt dat bleek worden, in tranen uitbarsten, seksuele opwinding, diepe zuchten, flitsende ogen en iets dergelijks een teken zijn van emotie en geestestoestand, vergist hij zich en begrijpt hij niet dat dit slechts lichamelijke impulsen zijn… Een man denkt dat hij gekwetst is, wil wraak nemen, en dan — omdat hij om een of andere reden wordt ontmoedigd — kalmeert hij snel weer. Ik noem dit geen woede, maar een mentale impuls die voor rede wijkt. Woede is dat wat de rede voorbijgaat en meesleept. – Seneca

Het Stoïcijnse omgaan met emotie in het dagelijks leven

Natuurlijk schreven de Stoïcijnen in een tijd voordat de fysiologische basis van aandoeningen zoals chronische angst beter was onderzocht en begrepen. Daarom is hun advies — gebruik je oordeel om perspectief aan je situatie te geven! — mogelijk niet voldoende in alle gevallen en geen vervanging voor professionele therapeutische zorg.

Toch kan het herinneren aan de lessen van het Stoïcisme nog steeds echt voordeel bieden: door te proberen helderder oordelen te vellen over onze situatie, kunnen we onszelf beschermen tegen spiraalvormige, destructieve emoties en ruimte creëren om verder te gaan met deugdzaamheid.

Stel dat iemand je beledigt. Op dat moment kun je oordelen dat het schandalig is dat die persoon je zo kwetst, en zo kan je ‘eerste beweging’ van irritatie snel woede worden.

De fout hier, wijst de Stoïcijnse filosoof Epictetus erop, is te denken dat je automatisch gewond bent omdat je een belediging hebt ontvangen:

Onthoud, het is niet genoeg om geraakt of beledigd te worden om gewond te zijn, je moet geloven dat je gewond bent. Als iemand erin slaagt je te provoceren, realiseer je dan dat je geest medeplichtig is aan de provocatie.

Je bent alleen gewond, zegt Epictetus, als je kiest om te besluiten dat je gewond bent. Zoals de hedendaagse filosoof John Sellars verduidelijkt in zijn korte maar verhelderende boek, Lessen in Stoïcisme:

Als iemand iets kritisch over je zegt, sta dan stil bij de vraag of wat ze zeggen waar of onwaar is. Als het waar is, dan hebben ze een fout aangewezen die je nu kunt aanpakken. Zo beschouwd hebben ze je een dienst bewezen. Als wat ze zeggen onwaar is, dan zitten ze fout en is de enige die geschaad wordt zijzelf. Hoe dan ook, jij lijdt geen schade door hun kritische opmerkingen.

De les hier is dat we onze impulsieve reacties niet ons gedrag moeten laten leiden.

Als we dat doen, is het niet alleen een geval van slecht oordeel, het is totale afwezigheid van oordeel: we gaan direct van ‘eerste beweging’ naar emotie zonder enige redelijke nuancering toe te passen.

We moeten er daarom voor zorgen dat we de tijd nemen om te pauzeren en na te denken voordat we tot actie overgaan.

We moeten onze gevoelens accepteren zoals ze opkomen; de situatie overwegen, de deugdzaamheid in gedachten houden; en dán handelen.

Seneca verwoordt het goed als hij zegt: “Het beste middel tegen woede is uitstel”, en:

Als je de aard van iets wilt bepalen, vertrouw het dan toe aan de tijd: wanneer de zee stormachtig is, kun je niets duidelijk zien.

Dus: pauzeer, en onthoud deze zin van misschien wel de beroemdste Stoïcijnse filosoof, Marcus Aurelius:

Je moet de omstandigheden niet de macht geven om woede op te roepen, want ze geven er niets om.

Wat als we onze emoties niet kunnen stoppen?

Wat als simpelweg wachten de kracht van onze gevoelens niet verzacht? Wat als het gaat om schokkend onrecht of onrechtvaardigheid jegens een dierbare? Wat moeten we doen als de kracht van onze gevoelens dreigt ons over te nemen, ondanks de nuchtere oordelen die we proberen toe te passen, en ons in oncontroleerbare emotie stort?

De aanbevolen Stoïcijnse tactiek hier — als we simpelweg niet in staat zijn om de woede van een eerste beweging te rationaliseren — is om ons oordeel te gebruiken om de kracht van onze gevoelens om te zetten in iets constructiefs.

Dus, in het geval van een dierbare die lijdt onder onrecht, verzamel je ‘eerste beweging’ van passie onder de vlag van rechtvaardigheid, niet van woede. Laat je gevoelens leiden door deugdzaamheid, niet door oncontroleerbare ondeugd.

Op deze manier is de kans kleiner dat de destructiviteit van negatieve emoties je verteert, want je opereert met een constructief doel voor ogen.

Streef ernaar om kalm en gepassioneerd het juiste te doen in naam van rechtvaardigheid, in plaats van jezelf te verliezen in een destructieve woede.

Wekelijks delen we een leerzaam inzicht uit de filosofie

Samengevat: de Stoïcijnen willen ons helpen omgaan met destructieve emoties door ons te herinneren aan de belangrijkste les van de dichotomie van controle: focus op wat we kunnen beïnvloeden.

We hebben geen controle over onze initiële reacties op situaties, maar we kunnen wel ons oordeel bepalen over dergelijke ‘eerste bewegingen’.

Door onszelf te trainen in het nemen van een pauze, te reflecteren en constructief te oordelen, kunnen we – met oefening – die eerste bewegingen stoppen voordat ze aan kracht winnen. Zo ontdoen we ons van negatieve, oncontroleerbare emoties die ons leven kunnen ruïneren.

Hoe gaan de Stoïcijnen om met positieve emoties?

Wat te denken van positieve emoties zoals liefde? Moeten de Stoïcijnen die ook rationaliseren en matigen? Het algemene oordeel is dat de Stoïcijnen zich richten op emoties die de rust in ons leven kunnen verstoren.

Een jaloerse, bezitterige liefde bijvoorbeeld, heeft een levensverwoestend potentieel en moet behandeld worden als elke andere negatieve emotie. Echter, een liefde gebaseerd op onze natuurlijke behoefte aan gezelschap is volkomen gezond – we moeten er alleen voor waken dat we geen onrealistische verwachtingen of valse overtuigingen koesteren die ons in de toekomst kunnen schaden.

Bijvoorbeeld, als we ten onrechte geloven dat de liefde tussen ons en een ouder, partner of onze kinderen voor altijd zal duren, dan – gezien het feit dat we allemaal sterfelijk zijn – staan we voor een nare verrassing.

We hoeven dus geen vreugdevolle ‘eerste bewegingen’ te onderdrukken of te matigen, maar we moeten voorkomen dat ze uitgroeien tot valse hoop of overtuigingen over wat de toekomst zou kunnen brengen.

Leer meer over de stoïcijnse levensfilosofie

Hoe kunnen we omgaan met onze emoties als een stoïcijn? Dat is wat we in deze post zullen onderzoeken. Velen verwijzen naar de populaire interpretatie van deze vraag als het gaat om het Stoïcisme. Men zal zeggen dat een stoïcijn zijn betekent dat iemand niets voelt. Men maakt vergelijkingen met robots. Maar als je afstand neemt van die misvattingen en iets dieper kijkt, zul je zien dat er een sterke verbinding is tussen emoties en Stoïcisme. Het kan ons begeleiden naar een beter begrip van onze emoties en ons leren hoe we er op een gezonde manier mee om kunnen gaan.

Wat zijn emoties en hoe beïnvloeden ze ons? Als we ze beter willen begrijpen, welke stappen moeten we volgen? Het Stoïcisme geeft ons goede richtlijnen over hoe om te gaan met emoties. Het laat ons ook zien hoe we ze kunnen gebruiken om betere mensen te worden. Ons pad naar zelfgroei vereist dat we onze emoties aangaan en onderzoeken. Dit zal ons betere inzichten geven in wie we zijn. De Stoïcijnen vertellen ons niet om ze te negeren of te bestrijden, ze leren ons ze te bestuderen en te accepteren. Van daaruit kunnen we dan de rede toepassen terwijl we de juiste reactie kiezen op hoe we met deze emoties omgaan.

Hoe om te gaan met deze emoties

“Oefen dan vanaf het begin om tegen elke harde indruk te zeggen: ‘Je bent een indruk, en helemaal niet het ding dat je lijkt te zijn.’ Onderzoek het dan en test het aan de hand van deze regels die je hebt, en allereerst, en vooral, door dit: Of de indruk te maken heeft met dingen die aan ons zijn, of die niet aan ons zijn; en als het te maken heeft met de dingen die niet aan ons zijn, wees dan klaar om te antwoorden: ‘Het is niets voor mij.'”

Epictetus, Het handboek, 1

Dit citaat komt uit het handboek van Epictetus, waarin hij de dichotomie van controle bespreekt. Het toont ons wat aan ons is en wat niet. Aan ons zijn onze meningen, verlangens, impulsen en afkeren, samengevat, onze acties. Alles anders is niet aan ons. Onze indrukken van de gebeurtenissen die ons overkomen worden vaak gemanifesteerd in emoties. En wanneer we ze hebben, moeten we leren hoe we ze interpreteren en kiezen hoe we op de juiste manier handelen. De geest en het lichaam werken samen als het gaat om het tonen van emoties. Zoals onze geest de manier vormt waarop we een situatie beoordelen, geeft het signalen over of het goed of slecht voor ons is. Dit kan ons helpen bij ons overleven en heeft dat door onze geschiedenis heen gedaan. Een voorbeeld is de vecht-of-vluchtreactie.

Het lichaam reageert dan bijvoorbeeld door zichzelf te verwijderen van de bron of door verlamd te raken. We kunnen beginnen te trillen, zweten, rood worden, en veel meer lichamelijke reacties kunnen optreden. Onze geest kan ofwel in overdrive gaan werken of afsluiten. Stel je voor dat je wordt gevraagd om een presentatie te geven voor een groot publiek. Velen van ons zullen reageren op zo’n mededeling. Zelfs als het de kleinste verandering in de hartslag is. Die initiële reactie is er en het is bijna onmogelijk, zo niet onmogelijk om te voorkomen. Deze reacties treden op bij wat we beschouwen als slechte of goede gebeurtenissen. Dat is onderdeel van ons en iets dat we moeten leren accepteren en herkennen.

Leer te pauzeren

Hoe meer we oefenen om deze initiële reacties te herkennen, hoe beter we worden in het nemen van een pauze. Dit kan het moment zijn waarop anderen ons een stoïcijn noemen. Omdat we onszelf hebben getraind om te pauzeren en de rede toe te passen op de situatie. Dat zou onze actie bepalen en onze gemoedstoestand verbeteren. Maar die reactie is niet wat anderen als normaal zien. Ze denken dat we zijn afgesloten en de emoties hebben genegeerd. Maar ondertussen hebben we precies het tegenovergestelde gedaan. Hoe meer we oefenen en onze filosofie bij de hand houden, hoe beter onze reactie zal zijn. Diezelfde presentatie zal dan gewoon dat worden; een presentatie. En zolang we ons best doen, kan er niets slechts met ons gebeuren. En onze gemoedsrust blijft intact.

Het nemen van die pauze is waar we willen beginnen. Het kan zo eenvoudig zijn als diep ademhalen, of je hebt wat meer tijd nodig. Maar voordat we overgaan tot actie, moeten we ervoor zorgen dat we niet geregeerd worden door diezelfde emotie. Zo ja, dan geven we terug wat we hebben ontvangen. Dit zal ons niet toestaan een beter persoon te zijn en zal onszelf en anderen schaden. Het verminderen van de tijd die we nodig hebben voor die pauze draait allemaal om oefening. Het vinden van de beste manier die voor jou werkt.

Het nemen van die pauze is waar we willen beginnen. Het kan zo eenvoudig zijn als diep ademhalen, of je hebt wat meer tijd nodig. Maar voordat we overgaan tot actie, moeten we ervoor zorgen dat we niet geregeerd worden door diezelfde emotie. Zo ja, dan geven we terug wat we hebben ontvangen. Dit zal ons niet toestaan een beter persoon te zijn en zal onszelf en anderen schaden. Het verminderen van de tijd die we nodig hebben voor die pauze draait allemaal om oefening. Het vinden van de beste manier die voor jou werkt.

Een wandeling maken of naar wat muziek luisteren kan helpen om rustig te worden. Maar het is beter om onszelf even te verwijderen van de bron van de emotie. Voor zowel negatieve als positieve emoties moeten we deze pauze toepassen. Het winnen van de loterij kan ons in een wereld van pijn brengen als we niet onderzoeken wat dit voor ons en ons leven betekent.

Leer te pauzeren en te reflecteren

De sleutel is om te leren pauzeren en te reflecteren voordat we handelen vanuit een emotionele staat. Door een moment te nemen om onze gevoelens te herkennen, de situatie af te wegen en vervolgens met een kalm gemoed te reageren, kunnen we ons gedrag bepalen in plaats van overgeleverd te zijn aan onze impulsen.

Met oefening kunnen we dit reflectiemoment steeds korter maken, totdat we in staat zijn om bijna direct een evenwichtige beoordeling te maken. Op deze manier behouden we onze gemoedsrust en handelen we naar ons beste vermogen vanuit een plaats van rede en deugdzaamheid.

De Stoïcijnen waarschuwen ons voor het gevaar van ongefilterde emoties die ons kunnen overweldigen en leiden tot destructief gedrag. Maar door onze gevoelens te aanvaarden, te pauzeren en met een kalm gemoed te handelen, kunnen we ze juist gebruiken als een kracht die ons inspireert tot rechtvaardige en zinvolle daden.

De echte oorsprong van emoties

Nu we rustiger en redelijker zijn, kunnen we beginnen met ons onderzoek. Hoe beginnen we dit onderzoek? Laten we eerst kijken naar wat deze indruk bij ons veroorzaakt. De eerste stap is om te bepalen of het binnen onze controle valt of niet, zoals Epictetus ons laat zien. Het antwoord kan tweeledig zijn. De trigger kan extern zijn, maar wat er een mening over vormt, is onze geest. Beide aspecten moeten worden bekeken. We beginnen met het externe aspect: wat er gebeurt, interacties met anderen. Of deze gebeurtenissen goed of slecht zijn, bepalen wij zelf. Onze meningen, die van onszelf zijn, zullen een oordeel vormen. Dit zal dan een emotie triggeren. De combinatie van de twee kan ons waardevolle informatie geven.

Dit is het moment waarop we vragen moeten stellen. Geen vragen als “Waarom overkomt mij dit?”. Dat helpt niet. We moeten ons afvragen waarom dit ons op deze manier beïnvloedt. Bijvoorbeeld: “Mijn baas gaf me niet de promotie die ik wilde en waarvan ik dacht dat ik die verdiende. Ze koos iemand anders. Waarom wilde ik deze stap omhoog maken? Is het vanwege het geld, prestige of iets anders?” Dit zal leiden tot meer vragen. “Waarom heb ik meer geld nodig? Wat is de behoefte aan status?” Als we eerlijk genoeg zijn tegen onszelf, kunnen we vraag na vraag stellen om te achterhalen wat de echte oorsprong is.

Een emotie die zich aan de rede heeft overgegeven, wordt tot rust gebracht

Het is dus zeker niet waar dat Stoïcijnen geen emoties willen ervaren of dat ze deze blokkeren. Hoe zij omgaan met woede, angst, geluk, liefde, etc. is door ze te onderzoeken en er de rede op toe te passen. Als we ze verwerpen of bestrijden, geven we ze meer macht over ons. Maar als we leren ze te accepteren als onderdeel van onszelf en uitzoeken waar ze vandaan komen, kunnen we de controle terugkrijgen.

“Om deze reden is het beter om ons verdriet te overwinnen dan om het te misleiden; want zodra het is verdwenen, verleid door pleziertjes of boeiende bezigheden, staat het weer op en verzamelt nieuwe kracht voor zijn woede uit zijn eigen rust; maar elk verdriet dat zich aan de rede heeft overgegeven, wordt voor altijd tot rust gebracht.”

Seneca, Dialogen en essays, Troost voor Helvia, 17

“Vrij zijn van passie en toch vol liefde.”

Het onderzoeken van deze emoties kan een moeilijke en confronterende reis zijn. Maar het is een noodzakelijke reis. Alleen wanneer je jezelf kent en accepteert, kun je een solide basis voor zelfgroei creëren. We moeten eerlijk zijn tegen onszelf en ervoor zorgen dat onze acties overeenkomen met wat we ontdekken terwijl we verder gaan. Vrede vinden begint van binnenuit. Deze verkenning moet komen vanuit een punt van zelfliefde. We doen dit om de impact die onze emoties op ons hebben te verminderen. Dit zal leiden tot een consistenter en rustiger leven. De moeilijke ontmoetingen met onszelf moeten worden benaderd vanuit dit oogpunt, vanuit het idee dat dit ons een beter persoon zal maken. Voor onszelf en daarna ook voor de samenleving. Herinner de les die Marcus Aurelius leerde van Sextus, wanneer je jezelf in een moeilijk moment bevindt.

“Onderzoek en analyseer, met begrip en logica, de principes waarnaar we zouden moeten leven. Geen woede of andere emoties tonen. Vrij zijn van passie en toch vol liefde.”

Marcus Aurelius, Meditaties, Boek 1.9

Omarm je emoties

Het is onze plicht aan onszelf om nieuwsgierig te zijn naar wie we zijn. We moeten leren deze vragen en bevindingen te omarmen. Alleen wanneer we echt weten wie we zijn en waarom bepaalde dingen ons beïnvloeden, kunnen we leren in vrede met onszelf te zijn. Dat zijn de eerste principes van waaruit we handelen. Als we het juiste voorbeeld willen stellen en op de juiste manier willen bijdragen aan de samenleving.

Handelen vanuit rede en logica zal ons leiden. Als we onze emoties de controle laten overnemen, zijn we eraan verloren. We moeten ze ook niet bestrijden. Ze zijn onderdeel van ons en gevormd gedurende onze jeugd tot nu. We moeten leren ze als zodanig te accepteren. Ze zullen ons op deze manier sterker maken en ons voorbereiden op toekomstige gebeurtenissen die onze rust kunnen verstoren. Accepteer en werk aan je emoties omdat ze zijn wie je bent.

Geraadpleegde Bronnen

• The Stoic Monastic: Taiwanese Buddhism and the Problem of Emotions – Onderzoek naar de raakvlakken tussen stoïcisme en het boeddhisme in Taiwan, met een focus op hoe beide tradities omgaan met emoties.

• The Stoics on the Mental Mechanism of Emotions: Is There a “Pathetic Syllogism”? – Analyse van het stoïcijnse begrip van emoties en het concept van een “pathetisch syllogisme” dat hun mechanisme verklaart.

• Stoicism Defeats Burnout – Studie die aantoont hoe stoïcijnse praktijken kunnen helpen bij het overwinnen van burn-out door negatieve emoties te beheersen.

• The Stoics on Hope and Fear: How to Be a Politically Engaged Stoic – Onderzoek naar hoe stoïcijnse filosofie hoop en angst benadert en hoe deze inzichten kunnen helpen bij politieke betrokkenheid.

• The Stoic Romanticism and the Ethics of Emotion by Jacob Risinger (review) – Recensie van Jacob Risinger’s boek over de romantiek van het stoïcisme en de ethiek van emoties.

• The Emotional Life of the Wise – Studie die onderzoekt hoe wijze personen hun emotionele leven beheren volgens stoïcijnse principes

Veelgestelde Vragen

Wat is het stoïcisme?

Stoïcisme is een filosofische stroming uit het oude Griekenland en Rome die nadruk legt op zelfbeheersing, rationeel denken en het accepteren van het lot.

Hoe definieerden de Stoïcijnen emoties?

De Stoïcijnen definieerden emoties als reacties op verkeerde oordelen, waarbij natuurlijke initiële reacties (‘eerste bewegingen’) niet als emoties werden beschouwd.

Hoe kunnen we onze emoties beheersen volgens de Stoïcijnen?

Volgens de Stoïcijnen kunnen we onze emoties beheersen door ons oordeel te gebruiken om eerste reacties te accepteren en rationeel te kaderen, zodat ze geen destructieve emoties worden.

Waarom vonden de Stoïcijnen het belangrijk om emoties te beheersen?

De Stoïcijnen vonden het belangrijk om emoties te beheersen om destructieve impulsen te vermijden, waardoor we rationeel en deugdzaam kunnen handelen en innerlijke rust behouden.

Wat is de dichotomie van controle in het stoïcisme?

De dichotomie van controle is het stoïcijnse principe dat stelt dat we ons moeten concentreren op wat we kunnen beheersen (onze gedachten en acties) en moeten accepteren wat we niet kunnen beheersen (externe gebeurtenissen).

De kern van de stoïcijnse leer is dat we onze eerste emotionele reacties niet kunnen beheersen, maar wel de manier waarop we daarop reageren. Door de juiste oordelen te vellen, kunnen we voorkomen dat vluchtige emoties uitgroeien tot destructieve ontwikkelingen waar we de greep op de situatie zullen verliezen.

Alvast 5 van de belangrijkste punten

De stoïcijnse visie op emoties

Volgens de stoïcijnse filosofen is het onmogelijk, ja zelfs onwenselijk, om geen emoties te voelen. Wij mensen zijn nu eenmaal emotionele wezens en onze gevoelens maken een integraal onderdeel uit van wie we zijn. Emoties zijn een natuurlijke fysiologische reactie op bepaalde gebeurtenissen of situaties.

De grote les van het stoïcisme is echter dat we die eerste emotionele impulsen niet mogen laten uitgroeien tot destructieve hartstochten. Door een ogenblik rust te nemen en ons verstand te gebruiken, kunnen we de situatie op een genuanceerde manier inschatten en op een gezonde manier reageren.

Het mechanisme van emoties

De stoïcijnen beschouwden emoties als een proces dat uit drie fasen bestaat: de eerste impuls, het oordeel en uiteindelijk de daadwerkelijke emotie. We hebben geen controle over die eerste impuls – die overkomt ons vanzelf. Maar wat we wel kunnen bepalen, is welk oordeel we daarover vellen en hoe we erop reageren.

Laten we zeggen dat je je eerst geschrokken en angstig voelt bij het zien van een spin. Volgens het stoïcisme is die eerste beweging een natuurlijke reactie waar niets mis mee is. Het is wat je daarna doet dat het verschil maakt. Als je vervolgens tegen jezelf zegt: “Ach, het is maar een klein, onschuldig beestje, laat ik het buiten zetten”, dan heb je een verstandig oordeel geveld en is er niets aan de hand.

Emoties niet onderdrukken, maar aanvaarden

Waar het de stoïcijnen echt om ging, was destructieve emoties als woede en jaloezie te vermijden. Zij benadrukten dat we onze gevoelens niet moeten onderdrukken, maar integendeel moeten aanvaarden als deel van het menselijk bestaan. Door rustig bij onze emoties stil te staan en te onderzoeken waar ze vandaan komen, krijgen we ze juist beter onder controle.

Het is een kwestie van zelfonderzoek en zelfreflectie. Wat voor oordeelkundige overtuigingen of verwachtingen liggen er ten grondslag aan bepaalde heftige emoties? Door die irrationele opvattingen aan het licht te brengen en bij te stellen, kunnen we een grotere innerlijke rust en gemoedsbalans bereiken.

Het evenwicht tussen rede en emotie

Uiteindelijk gaat het stoïcisme niet om het uitbannen van emoties, maar juist om een gezond evenwicht te vinden tussen rede en gevoel. We moeten onze emotionele reacties erkennen zonder ons ertoe te laten verleiden. Door een stap terug te doen en onze situatie vanuit een rationeler perspectief te bezien, kunnen we doeltreffender en verstandiger handelen.

De stoïcijnse filosofen benadrukten dat we onze energie moeten richten op wat we daadwerkelijk kunnen beïnvloeden, in plaats van ons blind te staren op externe factoren waarover we geen controle hebben. Door deze nuchtere realiteitszin te cultiveren, voorkomen we dat emoties als frustratie, angst en teleurstelling ons meeslepen.

Verantwoorde emoties zijn de basis voor deugdzaamheid

Volgens de stoïcijnen komt deugdzaam gedrag niet voort uit emotieloosheid, maar juist uit een evenwichtige houding waarbij emoties op een gezonde manier worden erkend en verwerkt. Alleen dan kunnen we echt in harmonie met onszelf en de wereld om ons heen leven.

Ja, we moeten leren onze hartstochten te beheersen. Maar echte zelfbeheersing ontstaat niet door ons van onze gevoelens te willen ontdoen, maar door ze te aanvaarden als deel van ons mens-zijn en er met wijsheid en begrip mee om te gaan.

Een realistisch pad naar innerlijke rust

De stoïcijnse leer biedt een realistisch en praktisch pad naar meer innerlijke rust en zelfverzekerdheid. Het aanvaardt dat we als mensen nu eenmaal gevormd worden door onze emoties, maar leert ons tegelijkertijd om die emoties te doorgronden en er op een verstandige manier mee om te gaan. Door ons verstand in te zetten, kunnen we voorkomen dat vluchtige gevoelens uitgroeien tot allesoverheersende hartstochten.

In plaats van een koude, emotieloze houding voor te staan, moedigt het stoïcisme ons aan om open en nieuwsgierig te zijn naar onze innerlijke belevingswereld. Het is een filosofie van zelfkennis, zelfreflectie en het vinden van een gezonde balans tussen hart en rede. Zoals een beroemde Romeinse stoïcijn het verwoordde: we moeten leren om “vrij van passie maar vol liefde” te zijn.

De voordelen van een stoïcijnse levenshouding

Door de inzichten van het stoïcisme in de praktijk te brengen, kunnen we een aantal concrete voordelen ervaren. Zo zullen we minder snel overweldigd raken door negativiteit, boosheid of frustratie omdat we geleerd hebben om afstand te nemen van onze eerste emotionele impulsen. In plaats van ons te laten meeslepen, nemen we de tijd om de situatie nuchter in te schatten.

Daarnaast zullen we ook meer tevredenheid en levensvreugde ervaren. Doordat we onze verwachtingen en verlangens beter onder controle hebben, stellen we ons minder snel teleur. We concentreren ons meer op wat er wél binnen onze macht ligt, in plaats van ons blind te staren op zaken die we toch niet kunnen veranderen.

Een filosofie voor moeilijke tijden

De stoïcijnse levenshouding is misschien wel actueler dan ooit in onze moderne, gejaagde samenleving. Terwijl we voortdurend gebombardeerd worden met prikkels en verleidingen, kan het stoïcisme ons houvast en richting bieden. Door onze emoties te erkennen maar ook te kanaliseren, kunnen we met meer rust en bezinning door het leven gaan.

Of het nu om werkstress, relatieproblemen of persoonlijke teleurstellingen gaat, de stoïcijnse praktijken van zelfonderzoek en rationalisatie kunnen ons helpen om beter het hoofd te bieden aan uitdagende omstandigheden. Uiteindelijk is het doel om met geestkracht en waardigheid te leven, ongeacht wat het lot ons brengt.

Conclusie

Het stoïcisme is veel meer dan een pleidooi voor emotieloos zijn. Integendeel, deze oude wijze leer moedigt ons aan om onze gevoelens volledig te erkennen en te doorgronden, zonder er echter slaaf van te worden. Door een verstandige afweging te maken tussen hart en rede, kunnen we voorkomen dat emoties onze gedachten en daden overheersen.

Het is een weg naar innerlijke rust, zelfbeheersing en een harmonieuze verhouding met onszelf en de wereld om ons heen. Door de lessen van de stoïcijnen in praktijk te brengen, kunnen we met meer veerkracht en evenwichtigheid door het leven gaan. Hun filosofie biedt een realistisch en behapbaar pad naar een leven in overeenstemming met onze ware natuur als denkende én voelende wezens.

Geraadpleegde bronnen:

• The Stoic Monastic: Taiwanese Buddhism and the Problem of Emotions – Een vergelijkende studie naar de omgang met emoties in het stoïcisme en het boeddhisme in Taiwan.
• The Stoics on the Mental Mechanism of Emotions: Is There a “Pathetic Syllogism”? – Een analyse van het stoïcijnse begrip van emoties en het zogenaamde “pathetische syllogisme”.
• Stoicism Defeats Burnout – Onderzoek naar hoe stoïcijnse praktijken kunnen helpen bij de aanpak van burnout.
• The Stoics on Hope and Fear: How to Be a Politically Engaged Stoic – Een beschouwing over hoe de stoïcijnse filosofie omgaat met hoop en angst op politiek vlak.
• The Stoic Romanticism and the Ethics of Emotion by Jacob Risinger (review) – Een recensie van een boek over de stoïcijnse romantiek en de ethiek van emoties.

Veelgestelde vragen

Wat is het verschil tussen emoties en hartstochten volgens het stoïcisme?

Het stoïcisme maakt een duidelijk onderscheid tussen eerste emotionele impulsen, die natuurlijk en onvermijdelijk zijn en allesoverheersende hartstochten die ons denkvermogen vertroebelen. De kunst is om die eerste opwellingen te erkennen maar tegelijkertijd te voorkomen dat ze uitgroeien tot destructieve emoties.

Zijn er bepaalde soorten emoties die het stoïcisme afwijst?

De stoïcijnen benadrukten vooral dat we ons moeten hoeden voor negatieve emoties zoals woede, angst, hebzucht en jaloezie. Positieve emoties als mededogen, liefde en vreugde zijn op zich geen probleem, zolang we er geen onrealistische of buitensporige verwachtingen aan verbinden.

Hoe kan ik meer zelfbeheersing ontwikkelen volgens het stoïcisme?

Cruciale stoïcijnse praktijken zijn zelfreflectie, het onderzoeken van je overtuigingen en het ontwikkelen van een nuchtere kijk op wat je wel en niet onder controle hebt. Door consequent met wijsheid en verstandigheid te oordelen, kun je voorkomen dat emoties je de baas zullen worden.

Wat Is De Kern Van De Stoïcijnse Leer Over Emoties?

De kern van de stoïcijnse leer is dat we onze eerste emotionele reacties niet kunnen beheersen, maar wel de manier waarop we daarop reageren. Door de juiste oordelen te vellen, kunnen we voorkomen dat vluchtige emoties uitgroeien tot destructieve ontwikkelingen waar we de greep op verliezen.

Hoe Helpt Stoïcisme Bij Het Omgaan Met Negatieve Emoties?

Stoïcisme leert ons om negatieve emoties te herkennen, begrijpen en rationaliseren. Door een oordeelkundige pauze in te lassen tussen onze eerste impuls en uiteindelijke reactie, kunnen we voorkomen dat deze emoties oncontroleerbare proporties aannemen.

Schopenhauer geloofde dat het openlijk tonen van intellectuele superioriteit jaloezie en vergelding kon oproepen en suggereerde dat het soms voordelig is om onderschat te worden.

Deze benadering, zo betoogde hij, kon iemand beschermen tegen de negatieve gevolgen van andermans jaloezie en het persoonlijke welzijn bevorderen.

Je hebt je als een idioot gedragen in het openbaar. Maar ik heb het niet alleen over fouten maken; ik heb het over bewust doen alsof je dom bent. Ja, doen alsof je iets niet begrijpt terwijl je dat eigenlijk wel doet.

Voor Arthur Schopenhauer, een van de meest invloedrijke filosofen van de 19e eeuw, was de kunst van het dwaas zijn niet alleen een middel tot vermaak, maar ook een krachtige manier om de absurditeiten van het menselijk bestaan te bekritiseren. Maar wat maakt het spelen van de dwaas zo’n boeiende en uitdagende bezigheid?

Alvast 5 van de belangrijkste punten

De Voordelen van Onderschat worden

Als we Schopenhauers ideeën verkennen, onthullen we hoe onderschat worden soms in je voordeel kan werken en bespreken we waarom hij gelooft dat het spelen van de dwaas een van de slimste manieren kan zijn om door het leven te navigeren.

Om zijn opvattingen over dit onderwerp beter te begrijpen, moeten we eerst zijn inzichten in de menselijke neiging om te piekeren over de meningen van anderen verkennen.

Zoals Schopenhauer opmerkte, voelen we vaak de behoefte om een beeld van superieure intelligentie te presenteren, uit angst voor de schande om als dwaas te worden gezien. Deze dwangmatige drang om onze reputatie te behouden en de bewondering van anderen te winnen, is een “eigenaardige zwakte van de menselijke natuur,” zoals de filosoof opmerkte.

In zijn werk “De Wijsheid van het Leven” schreef hij: “Door een eigenaardige zwakte van de menselijke natuur denken mensen over het algemeen te veel na over de mening die anderen over hen hebben; hoewel een beetje reflectie zal laten zien dat deze mening, wat die ook mag zijn, op zichzelf niet essentieel is voor geluk.

Daarom is het moeilijk te begrijpen waarom iedereen zich zo blij voelt als hij ziet dat andere mensen een goede mening over hem hebben of iets vleiends zeggen tegen zijn ijdelheid.”

De Waarde van Het Spelen van de Dwaas

Meestal kunnen we er niets aan doen dat we ons druk maken over wat anderen denken. We willen niet als dom worden gezien. Maar als we te veel focussen op de meningen van anderen, kunnen we uit het oog verliezen wat ons werkelijk ten goede komt. Soms helpt het echt als mensen ons niet hoog inschatten. Gezien worden als dom kan beter zijn voor ons welzijn dan gezien worden als intelligent.

Om te genieten van de voordelen van dom zijn, moeten we bereid zijn om als dwaas gezien te worden om vooruit te komen. Ja, we kunnen soms het gevoel hebben dat mensen ons niet mogen en minder van ons denken. Maar zoals Schopenhauer betoogde, zijn hun meningen niet essentieel voor ons geluk.

Overweeg nu dat je 19 jaar oud bent en je moeder je deze brief stuurt: “Je bent geen slecht mens; je hebt intellect en opleiding; je hebt alles wat je tot een eer voor de mensheid zou kunnen maken”.

Al je goede eigenschappen worden verduisterd door je overdreven slimheid en worden nutteloos voor de wereld puur omdat je woede voelt om alles beter te willen weten dan anderen, om te willen verbeteren en beheersen wat je niet kunt beheersen.

Hierdoor verzuur je de mensen om je heen. Omdat niemand op zo’n dwingende manier verbeterd of verlicht wil worden, zou je minder ergerlijk zijn als je minder jezelf was; maar zoals je nu bent, ben je zeer irritant.”

Deze brief, geschreven aan Schopenhauer door zijn moeder toen hij 19 jaar oud was, biedt een unieke kijk op zijn vroege leven. In plaats van zijn intellect te prijzen, bekritiseert het hem, wat licht werpt op zijn strijd met de gevolgen van intellectuele superioriteit.

Het lijkt erop dat Schopenhauers vroege ervaringen en de woorden van zijn moeder zijn latere filosofische reflecties hebben beïnvloed, waaronder het concept van het spelen van de dwaas.

Intellectuele Superioriteit en Haar Gevaren

Schopenhauer vatte de essentie van menselijke trots op intellectuele vermogens samen met zijn woorden: “Er is niets waar een man trotser op is dan op zijn intellectuele vermogens, want het is dit dat hem zijn gezaghebbende plaats in de dierenwereld geeft.

Het is een buitengewoon roekeloze zaak om iemand te laten zien dat je in dit opzicht duidelijk superieur bent aan hem en om anderen dit ook te laten zien, omdat hij dan zal hunkeren naar wraak.”

Schopenhauer geloofde dat intellectuele superioriteit iemand op een hoger bestaansniveau plaatste, boven de massa. Toch erkende hij de tweesnijdende aard van zo’n gave. Hoewel scherpzinnigheid iemand trots kan maken, kan het ook anderen jaloers maken.

Alleen al het zien van het torenhoge intellect van een ander kan ervoor zorgen dat de mindere partij zich inadequaat voelt en hun eigenwaarde vermindert. Deze erkenning leidt vaak tot een verlangen om de intellectueel superieure persoon te ondermijnen of te kleineren.

Schopenhauer benadrukte dat het strategisch gebruik van domheid niet gaat over echte onwetendheid, maar over weten wanneer en hoe je moet doen alsof je het niet weet.

Hij geloofde dat het van weinig waarde is om wijs te zijn onder dwazen of gezond verstand te hebben onder gekken. Door de schijn aan te nemen van de domste bruut, kan men een warmere ontvangst van anderen verzekeren en vijandigheid vermijden.

De Strategische Voordelen van Onwetendheid

Hij benadrukte verder de waarde van het spelen van dom, door te stellen: “…het is een echte aanbeveling om dom te zijn, want net zoals warmte aangenaam is voor het lichaam, zo doet het de geest goed om zijn superioriteit te voelen en een man zal instinctief gezelschap zoeken dat hem dit gevoel geeft, net zoals hij naar de open haard zal gaan of in de zon zal lopen als hij warm wil worden.”

Hij suggereert dat strategisch omarmen van onwetendheid een gevoel van voldoening en psychologische warmte kan bieden, vergelijkbaar met het fysieke comfort van warmte voor het lichaam.

Het is echter belangrijk op te merken dat hij niet pleit voor het onderdrukken of ontkennen van iemands intelligentie. Zijn advies is duidelijk: oefen voorzichtigheid en gevoeligheid uit om de dynamiek van menselijke relaties effectiever te navigeren.

Terwijl intellectuele superioriteit een bron van persoonlijke voldoening en prestatie kan zijn, brengt het ook het potentieel met zich mee om sociale harmonie te verstoren.

In zijn essay “Metafysica van de Liefde van de Seksen” besprak Schopenhauer hoe mensen zich in sociale situaties gedragen. Hij zei: “De dwaas spelen is het laatste redmiddel om de gebreken van anderen te verhullen.”

Deze uitspraak vat perfect Schopenhauers overtuiging samen dat het aannemen van de rol van een dwaas kan dienen als een strategische manoeuvre om de tekortkomingen of gebreken van degenen om ons heen te verbergen.

De Wijsheid van Het Dwaas Spelen

Hij was zich ervan bewust dat mensen vaak imperfecties, zwakheden of tekortkomingen hebben die ze misschien verborgen willen houden. Het openlijk erkennen van deze gebreken kan echter ongemakkelijk zijn en mogelijk schadelijk voor iemands reputatie of zelfrespect.

Schopenhauer was duidelijk dat het aannemen van de schijn van een dwaas een handige dekmantel kan bieden, de aandacht afleidend van de gebreken van anderen en hen in staat stellend om gezichtsverlies te voorkomen. Deze strategische tactiek kan in verschillende sociale contexten worden toegepast, zoals gesprekken, debatten of groepsdynamiek.

Hij wist dat wij mensen vaak snel zijn om elkaar te beoordelen en te bekritiseren. Wanneer we zien dat iemand anders niet helemaal voldoet, hebben we de neiging om ons te richten op hun zwakheden. Schopenhauer maakt echter duidelijk dat deze aanpak zelden werkt en vaak tot meer spanningen en wrok kan leiden.

Schopenhauers citaat is duidelijk: wijsheid gaat om context. Het daagt het idee uit dat alleen het hebben van veel verstand je een goed mens maakt. In plaats daarvan suggereert het zelfverzekerd dat een beetje dwaasheid je kan helpen om door de ups en downs van menselijke interacties te navigeren en de zaken harmonischer te maken.

Uiteindelijk maakt Schopenhauer een overtuigend pleidooi voor het omarmen van de onverwachte waarde van het spelen van de dwaas op momenten. Terwijl de maatschappij intelligentie hoog inschat, kan het soms eigenlijk helpen om een beetje onnozel te doen om lastige sociale situaties glad te strijken. In feite kan een beetje geveinsde onwetendheid de slimste manier zijn om de vrede te bewaren.

Arthur Schopenhauer – de woelige jaren van de filosofie

Klik voor prijs bij Bol

Geraadpleegde bronnen:

• Stanford Encyclopedia of Philosophy: Arthur Schopenhauer
• Academia: Schopenhauer’s Philosophy on Intellectual Superiority and Social Interactions

Veelgestelde Vragen

Wie was Arthur Schopenhauer?

Arthur Schopenhauer was een invloedrijke Duitse filosoof uit de 19e eeuw, bekend om zijn pessimistische filosofie en werken zoals “De Wereld als Wil en Voorstelling”.

Waarom geloofde Schopenhauer dat het spelen van de dwaas voordelen heeft?

Schopenhauer geloofde dat het spelen van de dwaas vijandigheid kon vermijden, sociale spanningen kon verminderen en persoonlijke welzijn kon bevorderen door jaloezie en wraakzucht te voorkomen.

Wat bedoelde Schopenhauer met intellectuele superioriteit kan jaloezie oproepen?

Schopenhauer stelde dat het openlijk tonen van intellectuele overmacht negatieve reacties en jaloezie van anderen kon veroorzaken, wat schadelijk kon zijn voor sociale relaties.

Hoe kan strategisch dom spelen helpen in sociale situaties?

Door te doen alsof men minder weet, kan men vijandigheid vermijden, een warmere sociale ontvangst krijgen en spanningen verminderen, waardoor sociale harmonie wordt bevorderd.

Wat is het belangrijkste inzicht van Schopenhauer over menselijke relaties?

Schopenhauer benadrukte dat wijsheid inhoudt te weten wanneer men zijn intellect moet tonen en wanneer men beter kan doen alsof men minder weet, om zo sociale spanningen te verminderen en harmonie te bevorderen.